श्री गुरुपरंपरा चरमश्लोकाः
।। ಅಥ ಶ್ರೀ ಗುರುಪರಂಪರಾ ಚರಮಶ್ಲೋಕಾಃ ।।
ಶ್ರೀ ಗುರುಭ್ಯೋ ನಮಃ ಹರಿ: ಓಂ
ಶ್ರೀ ಗುರುಭ್ಯೋ ನಮಃ ಹರಿ: ಓಂ
ಬ್ರಹ್ಮಾಂತಾ ಗುರವಃ ಸಾಕ್ಷಾದಿಷ್ಟಂ ದೈವಂ ಶ್ರಿಯಃ ಪತಿಃ ।
ಆಚಾರ್ಯಾಃ ಶ್ರೀಮದಾಚಾರ್ಯಾಃ ಸಂತು ಮೇ ಜನ್ಮಜನ್ಮನಿ ॥೧॥
ಶ್ರೀಹಂಸಂ ಪರಮಾತ್ಮಾನಂ ವಿರಿಂಚಿಂ ಸನಕಾದಿಕಾನ್ । ದೂರ್ವಾಸಸೋ ಜ್ಞಾನನಿಧೀನ್ ವೀಂದ್ರವಾಹನ ತೀರ್ಥಕಾನ್ ॥೨॥
ಕೈವಲ್ಯತೀರ್ಥಾನ್ ಜ್ಞಾನೇಶಾನ್ ಪರತೀರ್ಥಾನ್ ನಮಾಮ್ಯಹಮ್ । ಸತ್ಯಪ್ರಜ್ಞಾನ್ ಪ್ರಾಜ್ಞತೀರ್ಥಾ ನನ್ಯಾನ್ ತದ್ವಂಶಜಾನಪಿ ॥೩॥
ಪುರೈವ ಕೃಷ್ಣಾಸಿದ್ಧಾನ್ನಭುಕ್ತ್ಯಾ ಶೋಧಿತಮಾನಸಮ್ ।
ಅಚ್ಯುತಪ್ರೇಕ್ಷತೀರ್ಥಂಚ ಮಧ್ವಾರ್ಯಾಣಾಂ ಗುರುಂ ಭಜೇ ॥೪॥
ಲಸತು ಶ್ರೀಮದಾನಂದತೀರ್ಥೇಂದುರ್ನೋ ಹೃದಂಬರೇ । ಯದ್ವಚಶ್ಚಂದ್ರಿಕಾಸ್ವಾಂತಸಂತಾಪಂ ವಿನಿಕೃಂತತಿ ॥೫॥
ಪೂರ್ಣಪ್ರಜ್ಞಕೃತಂ ಭಾಷ್ಯಂ ಆದೌ ತದ್ಭಾವ ಪೂರ್ವಕಮ್ । ಯೋ ವ್ಯಾಕರೋನ್ನಮಸ್ತಸ್ಮೈ ಪದ್ಮನಾಭಾಖ್ಯಯೋಗಿನೇ ॥೬॥
ಸಸೀತಾ ಮೂಲರಾಮಾರ್ಚಾ ಕೋಶೇ ಗಜಪತೇಃ ಸ್ಥಿತಾ । ಯೇನಾನೀತಾ ನಮಸ್ತಸ್ಮೈ ಶ್ರೀಮನ್ನೃಹರಿಭಿಕ್ಷವೇ ॥೭॥
ಸಾಧಿತಾಖಿಲಸತ್ತತ್ತ್ವಂ ಬಾಧಿತಾಖಿಲದುರ್ಮತಮ್ ।
ಬೋಧಿತಾಖಿಲಸನ್ಮಾರ್ಗಂ ಮಾಧವಾಖ್ಯಯತಿಂ ಭಜೇ ॥೮॥
ಯೋ ವಿದ್ಯಾರಣ್ಯವಿಪಿನಂ ತತ್ತ್ವಮಸ್ಯಸಿನಾಽಚ್ಛಿನತ್ ।
ಶ್ರೀಮದಕ್ಷೋಭ್ಯತೀರ್ಥಾರ್ಯಹಂಸೇನಂ ತಂ ನಮಾಮ್ಯಹಮ್ ॥೯॥
ಯಸ್ಯ ವಾಕ್ ಕಾಮಧೇನುರ್ನಃ ಕಾಮಿತಾರ್ಥಾನ್ ಪ್ರಯಚ್ಛತಿ । ಸೇವೇ ತಂ ಜಯಯೋಗೀಂದ್ರಂ ಕಾಮಬಾಣಚ್ಛಿದಂ ಸದಾ ॥೧೦॥
ಮಾದ್ಯದದ್ವೈತ್ಯಂಧಕಾರಪ್ರದ್ಯೋತನಮಹರ್ನಿಶಮ್ ।
ವಿದ್ಯಾಧಿರಾಜಂ ಸುಗುರುಂ ಧ್ಯಾಯಾಮಿ ಕರುಣಾಕರಮ್ ॥೧೧॥
ವೀಂದ್ರಾರೂಢಪದಾಸಕ್ತಂ ರಾಜೇಂದ್ರ ಮುನಿಸೇವಿತಮ್ । ಶ್ರೀಕವೀಂದ್ರ ಮುನಿಂ ವಂದೇ ಭಜತಾಂ ಚಂದ್ರಸನ್ನಿಭಮ್ ॥೧೨॥
ವಾಸುದೇವಪದದ್ವಂದ್ವವಾರಿಜಾಸಕ್ತಮಾನಸಮ್ ।
ಪದವ್ಯಾಖ್ಯಾನಕುಶಲಂ ವಾಗೀಶಯತಿಮಾಶ್ರಯೇ ॥೧೩॥
ದ್ಯುಮಣ್ಯಭಿಜನಾಬ್ಜೇಂದೂ ರಾಮವ್ಯಾಸಪದಾರ್ಚಕಃ । ರಾಮಚಂದ್ರಗುರುರ್ಭೂಯಾತ್ ಕಾಮಿತಾರ್ಥ ಪ್ರದಾಯಕಃ ॥೧೪॥
ಯದ್ಭಕ್ತ್ಯಾ ಮೂಲರಾಮಸ್ಯ ಪೇಟಿಕಾ ತ್ಯಕ್ತಭೂಮಿಕಾ ।
ವಿದ್ಯಾನಿಧಿರ್ಧಿಯಂ ದದ್ಯಾತ್ ಅಷ್ಟಷಷ್ಟ್ಯಬ್ದಪೂಜಕಃ ॥೧೫॥
ರಘುನಾಥಗುರುಂ ನೌಮಿ ವಿದ್ಯಾನಿಧಿಕರೋದ್ಭವಮ್ ।
ಕೂರ್ಮೋ ವರುಣಗಂಗೇ ಚ ಯಸ್ಯ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷತಾಂ ಗತಾಃ ॥೧೬॥
ಮಹಾಪ್ರವಾಹಿನೀ ಭೀಮಾ ಯಸ್ಯ ಮಾರ್ಗ ಮದಾನ್ಮುದಾ । ರಘುವರ್ಯೋ ಮುದಂ ದದ್ಯಾತ್ ಕಾಮಿತಾರ್ಥ ಪ್ರದಾಯಕಃ ॥೧೭॥
ಭಾವಬೋಧಕೃತಂ ಸೇವೇ ರಘೂತ್ತಮ ಮಹಾಗುರುಮ್ । ಯಚ್ಛಿಷ್ಯಶಿಷ್ಯ ಶಿಷ್ಯಾದ್ಯಾಃ ಟಿಪ್ಪಣ್ಯಾಚಾರ್ಯಸಂಜ್ಞಿತಾಃ ॥೧೮॥
ನ ದಗ್ಧಂ ಯಸ್ಯ ಕೌಪೀನಂ ಅಗ್ನೌ ದತ್ತಮಪಿ ಸ್ಫುಟಮ್ ।
ವೇದವ್ಯಾಸಗುರುಂ ನೌಮಿ ಶ್ರೀವೇದೇಶನಮಸ್ಕೃತಮ್ ॥೧೯॥
ಶ್ರೀಮತ್ಸುಧಾದ್ಭುತಾಂಬೋಧಿವಿಕ್ರೀಡನವಿಚಕ್ಷಣಾನ್ ।
ವಾಕ್ಯಾರ್ಥಚಂದ್ರಿಕಾಕಾರಾನ್ ವಿದ್ಯಾಧೀಶಗುರೂನ್ ಭಜೇ ॥೨೦॥
ವಿದ್ಯಾಧೀಶಾಬ್ಧಿಸಂಭೂತೋ ವಿದ್ವತ್ಕುಮುದಬಾಂಧವಃ । ವೇದನಿಧ್ಯಾಖ್ಯಚಂದ್ರೋಽಯಂ ಕಾಮಿತಾರ್ಥಾನ್ ಪ್ರಯಚ್ಛತು ॥೨೧॥
ವೇದನಿಧ್ಯಾಲವಾಲೋತ್ಥಃ ವಿದುಷಾಂ ಚಿಂತಿತಪ್ರದಃ ।
ಸತ್ಯವ್ರತಾಖ್ಯಕಲ್ಪದ್ರುಃ ಭೂಯಾದಿಷ್ಟಾರ್ಥಸಿದ್ಧಯೇ ॥೨೨॥
ಅನಧೀತ್ಯ ಮಹಾಭಾಷ್ಯಂ ವ್ಯಾಖ್ಯಾತಂ ಯದನುಗ್ರಹಾತ್ । ವಂದೇ ತಂ ವಿಧಿನಾ ಸತ್ಯನಿಧಿಂ ಸಜ್ಜ್ಞಾನಸಿದ್ಧಯೇ ॥೨೩॥
ಸತ್ಯನಾಥಗುರುಃ ಪಾತು ಯೋ ಧೀರೋ ನವಚಂದ್ರಿಕಾಮ್ ನವಾಮೃತಗದಾತೀರ್ಥತಾಂಡವಾನಿ ವ್ಯಚೀಕ್ಲೃಪತ್ ॥೨೪॥
ಸತ್ಯನಾಥಾಬ್ಧಿಸಂಭೂತಃ ಸದ್ಗೋಗಣವಿಜೃಂಭಿತಃ ।
ಸತ್ಯಾಭಿನವತೀರ್ಥೇಂದುಃ ಸಂತಾಪಾನ್ ಹಂತು ಸಂತತಮ್ । ೨೫॥
ಸತ್ಯಾಭಿನವದುಗ್ಧಾಬ್ಧೇಃ ಸಂಜಾತಃ ಸಕಲೇಷ್ಟದಃ ।
ಶ್ರೀಸತ್ಯಪೂರ್ಣತೀರ್ಥೇಂದುಃ ಸಂತಾಪಾನ್ ಹಂತು ಸಂತತಮ್ ॥೨೬॥
ಸತ್ಯಪೂರ್ಣಾಂಬುಧೇರ್ಜಾತೋ ವಿದ್ವಜ್ಜನವಿಜೃಂಭಿತಃ । ದನೀಧ್ವಂಸೀತು ನಸ್ತಾಪಂ ಶ್ರೀಸತ್ಯವಿಜಯೋಡುಪಃ ॥೨೭॥
ಶ್ರೀಸತ್ಯವಿಜಯಾಂಬೋಧೇಃ ಜಾತಂ ಸತ್ಯ ಪ್ರಿಯಾಮೃತಮ್ । ಜರಾಮೃತೀ ಜಂಘನೀತು ವಿಬುಧಾನಾಂ ಮುದೇ ಸದಾ ॥೨೮॥
ನೈವೇದ್ಯಗವಿಷಂ ರಾಮೇ ವೀಕ್ಷ್ಯ ತದ್ಭುಕ್ತಿಭಾಕ್ ಗುರುಃ । ಯೋಽದರ್ಶಯದ್ರವಿಂ ರಾತ್ರೌ ಸತ್ಯಬೋಧೋಽಸ್ತು ಮೇ ಮುದೇ ॥೨೯॥
ವಿಷ್ಣೋಃ ಪದಶ್ರಿತ್ ಗೋವ್ರಾತೈಃ ಸ್ವಾಂತ ಧ್ವಾಂತನಿವಾರಕಃ । ಶ್ರೀಸತ್ಯಸಂಧ ಸೂರ್ಯೋಽಯಂ ಭಾಸತಾಂ ನೋ ಹೃದಂಬರೇ ॥೩೦॥
ಶ್ರೀಸತ್ಯಸಂಧಸಿಂಧೂತ್ಥಃ ಶ್ರೀಸತ್ಯವರಚಂದ್ರಮಾಃ ।
ಪ್ರಾರ್ಥಿತಾರ್ಥಪ್ರದೋ ನಿತ್ಯಂ ಭೂಯಃ ಸ್ಯಾತ್ ಇಷ್ಟಸಿದ್ಧಯೇ ॥೩೧॥
ಶ್ರೀಸತ್ಯವರದುಗ್ಧಾಬ್ಧೇಃ ಉತ್ಥಿತಾ ಜಗತೀತಲೇ ।
ಸುಧಾ ಶ್ರೀಸತ್ಯಧರ್ಮಾಖ್ಯಾ ಪಾವಯೇತ್ ಸ್ಮರತಸ್ಸತಃ ॥೩೨॥
ಸತ್ಯಧರ್ಮಾಬ್ಧಿಸಂಭೂತಃ ಚಿಂತಾಮಣಿವಿಜೃಂಭಿತಃ ।
ಸತ್ಯಸಂಕಲ್ಪಕಲ್ಪದ್ರುಃ ಕಲ್ಪಯೇತ್ ಕಾಮಧುಕ್ ಮಮ ॥೩೩॥
ಸತ್ಯಸಂಕಲ್ಪವಾರ್ಧ್ಯುತ್ಥಃ ಸತ್ಯಸಂತುಷ್ಟಚಂದ್ರಮಾಃ ।
ಪ್ರಾರ್ಥಿತಾಶೇಷದಾತಾ ಚ ಭಕ್ತವೃಂದಸ್ಯ ನಿತ್ಯದಾ ॥೩೪॥
ಸತ್ಯಸಂತುಷ್ಟದುಗ್ಧಾಬ್ಧೇಃ ಜಾತಃ ಸತ್ಯಪರಾಯಣಃ ।
ಚಿಂತಾಮಣಿಃ ಸದಾ ಭೂಯಾತ್ ಸತಾಂ ಚಿಂತಿತಸಿದ್ಧಯೇ ॥೩೫॥
ಸತ್ಪರಾಯಣದುಗ್ಧಾಬ್ಧೇಃ ಸಂಜಾತಾ ಕೀರ್ತಿಕಾಮದಾ ।
ಕಾಮಧೇನುಃ ಸತ್ಯಕಾಮನಾಮ್ನೀ ಭೂಯಾತ್ ಸತಾಂ ಮುದೇ ॥೩೬॥
ಸತ್ಯಕಾಮಾರ್ಣವೋದ್ಭೂತಃ ಶ್ರೀಮತ್ಸತ್ಯೇಷ್ಟಸದ್ಗುರುಃ । ಸತಾಂ ಚಿಂತಾಮಣಿರಿವ ಚಿಂತಿತಾರ್ಥಪ್ರದೋ ಭುವಿ ॥೩೭॥
ಸತ್ಯೇಷ್ಟಾರ್ಯಸರಿನ್ನಾಥಾದುದ್ಭೂತೋಽದ್ಭುತದರ್ಶನಃ । ನಾಶಯೇತ್ ಹೃದಯಧ್ವಾಂತಂ ಸತ್ಪರಾಕ್ರಮಕೌಸ್ತುಭಃ ॥೩೮॥
ಸತ್ಪರಾಕ್ರಮದುಗ್ಧಾಬ್ಧೇಃ ಸಂಜಾತಃ ಕೀರ್ತಿಚಂದ್ರಿಕಃ ।
ಸಂತಾಪಂ ಹರತು ಶ್ರೀಮಾನ್ ಸತ್ಯವೀರೇಂದು ರಂಜಸಾ ॥೩೯॥
ಸತ್ಯವೀರಾಲವಾಲೋತ್ಥೋ ವಿದುಷಾಂ ಚಿಂತಿತಪ್ರದಃ ।
ಸತ್ಯಧೀರಾಖ್ಯಕಲ್ಪದ್ರುಃ ಭೂಯಾದಿಷ್ಟಾರ್ಥಸಿದ್ಧಯೇ ॥೪೦॥
ಸತ್ಯಧೀರಕರಾಬ್ಜೋತ್ಥೋ ಜ್ಞಾನವೈರಾಗ್ಯಸಾಗರಃ ।
ಸತ್ಯಜ್ಞಾನಾಖ್ಯತರಣಿಃ ಸ್ವಾಂತಧ್ವಾಂತಂ ನಿಕೃಂತತು ॥೪೧॥
ಆಸೇತೋರಾತುಷಾರಾದ್ರೇಃ ಯೋ ದಿಶೋ ಜಿತವಾನ್ ಮುಹುಃ । ಸತ್ಯಧ್ಯಾನಗುರುಃ ಪಾತು ಯತೀಂದ್ರೈರಪಿ ಪೂಜಿತಃ ॥೪೨॥
ಪ್ರಾವೋಚದ್ಯೋಽಧಿಕಂ ನ್ಯಾಯಸುಧಾ ವಾಕ್ಯಾರ್ಥ ಚಂದ್ರಿಕಾಮ್ । ಸತ್ಯಪ್ರಜ್ಞಗುರುರ್ದದ್ಯಾತ್ ಪ್ರಜ್ಞಾಂ ವೈದಾಂತಿಕೀಮ್ ಸದಾ ॥೪೩॥
ವೇಂಕಟೇಶಾದ್ರಿಮಾರಭ್ಯ ಸೇತುಂ ತೋತಾದ್ರಿ ಪೂರ್ವಕಾನ್ । ಗತ್ವಾ ದಿಗ್ವಿಜಯೀ ಪಾತು ಸತ್ಯಾಭಿಜ್ಞಗುರೂತ್ತಮಃ ॥೪೪॥
ಸತ್ಯಾಭಿಜ್ಞಕರಾಬ್ಜೋತ್ಥಾನ್ ಪಂಚಾಶದ್ವರ್ಷ ಪೂಜಕಾನ್ । ಸತ್ಯಪ್ರಮೋದ ತೀರ್ಥಾರ್ಯಾನ್ ನೌಮಿ ನ್ಯಾಯ ಸುಧಾರತಾನ್ ॥೪೫॥
ಶ್ರೀ ಕೃಷ್ಣಾರ್ಪಣಮಸ್ತು
।। अथ श्री गुरुपरंपरा चरमश्लोकाः ।।
श्री गुरूभ्यो नमः हरी: ॐ
ब्रह्मांता गुरवः साक्षादिष्टं दैवं श्रियः पतिः ।
आचार्याः श्रीमदाचार्याः संतु मे जन्मजन्मनि ॥१॥
श्रीहंसं परमात्मानं विरिंचिं सनकादिकान् ।
दूर्वाससो ज्ञाननिधीन् वींद्रवाहनतीर्थकान् ॥२॥
कैवल्यतीर्थान् ज्ञानेशान् परतीर्थान् नमाम्यहम् ।
सत्यप्रज्ञान् प्राज्ञतीर्थानन्यान् तद्वंशजानपि ॥३॥
पुरैव कृष्णासिद्धान्नभुक्त्या शोधितमानसम् ।
अच्युतप्रेक्षतीर्थंच मध्वार्याणां गुरुं भजे ॥४॥
लसतु श्रीमदानंदतीर्थेंदुर्नो हृदंबरे ।
यद्वचश्चंद्रिकास्वांतसंतापं विनिकृंतति ॥५॥
पूर्णप्रज्ञकृतं भाष्यं आदौ तद्भावपूर्वकम् ।
यो व्याकरोन्नमस्तस्मै पद्मनाभाख्ययोगिने ॥६॥
ससीता मूलरामार्चा कोशे गजपतेः स्थिता ।
येनानीता नमस्तस्मै श्रीमन्नृहरिभिक्षवे ॥७॥
साधिताखिलसत्तत्त्वं बाधिताखिलदुर्मतम् ।
बोधिताखिलसन्मार्गं माधवाख्ययतिं भजे ॥८॥
यो विद्यारण्यविपिनं तत्त्वमस्यसिनाऽच्छिनत् ।
श्रीमदक्षोभ्यतीर्थार्यहंसेनं तं नमाम्यहम् ॥९॥
यस्य वाक् कामधेनुर्नः कामितार्थान् प्रयच्छति ।
सेवे तं जययोगींद्रं कामबाणच्छिदं सदा ॥१०॥
माद्यदद्वैत्यंधकारप्रद्योतनमहर्निशम् ।
विद्याधिराजं सुगुरुं ध्यायामि करुणाकरम् ॥११॥
वींद्रारूढपदासक्तं राजेंद्रमुनिसेवितम् ।
श्रीकवींद्रमुनिं वंदे भजतां चंद्रसन्निभम् ॥१२॥
वासुदेवपदद्वंद्ववारिजासक्तमानसम् ।
पदव्याख्यानकुशलं वागीशयतिमाश्रये ॥१३॥
द्युमण्यभिजनाब्जेंदू रामव्यासपदार्चकः ।
रामचंद्रगुरुर्भूयात् कामितार्थप्रदायकः ॥१४॥
यद्भक्त्या मूलरामस्य पेटिका त्यक्तभूमिका ।
विद्यानिधिर्धियं दद्यात् अष्टषष्ट्यब्दपूजकः ॥१५॥
रघुनाथगुरुं नौमि विद्यानिधिकरोद्भवम् ।
कूर्मो वरुणगंगे च यस्य प्रत्यक्षतां गताः ॥१६॥
महाप्रवाहिनी भीमा यस्य मार्गमदान्मुदा ।
रघुवर्यो मुदं दद्यात् कामितार्थप्रदायकः ॥१७॥
भावबोधकृतं सेवे रघूत्तममहागुरुम् ।
यच्छिष्यशिष्यशिष्याद्याः टिप्पण्याचार्यसंज्ञिताः ॥१८॥
न दग्धं यस्य कौपीनं अग्नौ दत्तमपि स्फुटम् ।
वेदव्यासगुरुं नौमि श्रीवेदेशनमस्कृतम् ॥१९॥
श्रीमत्सुधाद्भुतांबोधिविक्रीडनविचक्षणान् ।
वाक्यार्थचंद्रिकाकारान् विद्याधीशगुरून् भजे ॥२०॥
विद्याधीशाब्धिसंभूतो विद्वत्कुमुदबांधवः ।
वेदनिध्याख्यचंद्रोऽयं कामितार्थान् प्रयच्छतु ॥२१॥
वेदनिध्यालवालोत्थः विदुषां चिंतितप्रदः ।
सत्यव्रताख्यकल्पद्रुः भूयादिष्टार्थसिद्धये ॥२२॥
अनधीत्य महाभाष्यं व्याख्यातं यदनुग्रहात् ।
वंदे तं विधिना सत्यनिधिं सज्ज्ञानसिद्धये ॥२३॥
सत्यनाथगुरुः पातु यो धीरो नवचंद्रिकाम् ।
नवामृतगदातीर्थतांडवानि व्यचीक्लृपत् ॥२४॥
सत्यनाथाब्धिसंभूतः सद्गोगणविजृंभितः ।
सत्याभिनवतीर्थेंदुः संतापान् हंतु संततम् । २५॥
सत्याभिनवदुग्धाब्धेः संजातः सकलेष्टदः ।
श्रीसत्यपूर्णतीर्थेंदुः संतापान् हंतु संततम् ॥२६॥
सत्यपूर्णांबुधेर्जातो विद्वज्जनविजृंभितः ।
दनीध्वंसीतु नस्तापं श्रीसत्यविजयोडुपः ॥२७॥
श्रीसत्यविजयांबोधेः जातं सत्यप्रियामृतम् ।
जरामृती जंघनीतु विबुधानां मुदे सदा ॥२८॥
नैवेद्यगविषं रामे वीक्ष्य तद्भुक्तिभाक् गुरुः ।
योऽदर्शयद्रविं रात्रौ सत्यबोधोऽस्तु मे मुदे ॥२९॥
विष्णोः पदश्रित् गोव्रातैः स्वांतध्वांतनिवारकः ।
श्रीसत्यसंधसूर्योऽयं भासतां नो हृदंबरे ॥३०॥
श्रीसत्यसंधसिंधूत्थः श्रीसत्यवरचंद्रमाः ।
प्रार्थितार्थप्रदो नित्यं भूयः स्यात् इष्टसिद्धये ॥३१॥
श्रीसत्यवरदुग्धाब्धेः उत्थिता जगतीतले ।
सुधा श्रीसत्यधर्माख्या पावयेत् स्मरतस्सतः ॥३२॥
सत्यधर्माब्धिसंभूतः चिंतामणिविजृंभितः ।
सत्यसंकल्पकल्पद्रुः कल्पयेत् कामधुक् मम ॥३३॥
सत्यसंकल्पवार्ध्युत्थः सत्यसंतुष्टचंद्रमाः ।
प्रार्थिताशेषदाता च भक्तवृंदस्य नित्यदा ॥३४॥
सत्यसंतुष्टदुग्धाब्धेः जातः सत्यपरायणः ।
चिंतामणिः सदा भूयात् सतां चिंतितसिद्धये ॥३५॥
सत्परायणदुग्धाब्धेः संजाता कीर्तिकामदा ।
कामधेनुः सत्यकामनाम्नी भूयात् सतां मुदे ॥३६॥
सत्यकामार्णवोद्भूतः श्रीमत्सत्येष्टसद्गुरुः ।
सतां चिंतामणिरिव चिंतितार्थप्रदो भुवि ॥३७॥
सत्येष्टार्यसरिन्नाथादुद्भूतोऽद्भुतदर्शनः ।
नाशयेत् हृदयध्वांतं सत्पराक्रमकौस्तुभः ॥३८॥
सत्पराक्रमदुग्धाब्धेः संजातः कीर्तिचंद्रिकः ।
संतापं हरतु श्रीमान् सत्यवीरेंदुरंजसा ॥३९॥
सत्यवीरालवालोत्थो विदुषां चिंतितप्रदः ।
सत्यधीराख्यकल्पद्रुः भूयादिष्टार्थसिद्धये ॥४०॥
सत्यधीरकराब्जोत्थो ज्ञानवैराग्यसागरः ।
सत्यज्ञानाख्यतरणिः स्वांतध्वांतं निकृंततु ॥४१॥
आसेतोरातुषाराद्रेः यो दिशो जितवान् मुहुः ।
सत्यध्यानगुरुः पातु यतींद्रैरपि पूजितः ॥४२॥
प्रावोचद्योऽधिकं न्यायसुधावाक्यार्थचंद्रिकाम् ।
सत्यप्रज्ञगुरुर्दद्यात् प्रज्ञां वैदांतिकीम् सदा ॥४३॥
वेंकटेशाद्रिमारभ्य सेतुं तोताद्रिपूर्वकान् ।
गत्वा दिग्विजयी पातु सत्याभिज्ञगुरूत्तमः ॥४४॥
सत्याभिज्ञकराब्जोत्थान् पंचाशद्वर्षपूजकान् ।
सत्यप्रमोदतीर्थार्यान् नौमि न्यायसुधारतान् ॥४५॥
ಆಚಾರ್ಯಾಃ ಶ್ರೀಮದಾಚಾರ್ಯಾಃ ಸಂತು ಮೇ ಜನ್ಮಜನ್ಮನಿ ॥೧॥
ಶ್ರೀಹಂಸಂ ಪರಮಾತ್ಮಾನಂ ವಿರಿಂಚಿಂ ಸನಕಾದಿಕಾನ್ । ದೂರ್ವಾಸಸೋ ಜ್ಞಾನನಿಧೀನ್ ವೀಂದ್ರವಾಹನ ತೀರ್ಥಕಾನ್ ॥೨॥
ಕೈವಲ್ಯತೀರ್ಥಾನ್ ಜ್ಞಾನೇಶಾನ್ ಪರತೀರ್ಥಾನ್ ನಮಾಮ್ಯಹಮ್ । ಸತ್ಯಪ್ರಜ್ಞಾನ್ ಪ್ರಾಜ್ಞತೀರ್ಥಾ ನನ್ಯಾನ್ ತದ್ವಂಶಜಾನಪಿ ॥೩॥
ಪುರೈವ ಕೃಷ್ಣಾಸಿದ್ಧಾನ್ನಭುಕ್ತ್ಯಾ ಶೋಧಿತಮಾನಸಮ್ ।
ಅಚ್ಯುತಪ್ರೇಕ್ಷತೀರ್ಥಂಚ ಮಧ್ವಾರ್ಯಾಣಾಂ ಗುರುಂ ಭಜೇ ॥೪॥
ಲಸತು ಶ್ರೀಮದಾನಂದತೀರ್ಥೇಂದುರ್ನೋ ಹೃದಂಬರೇ । ಯದ್ವಚಶ್ಚಂದ್ರಿಕಾಸ್ವಾಂತಸಂತಾಪಂ ವಿನಿಕೃಂತತಿ ॥೫॥
ಪೂರ್ಣಪ್ರಜ್ಞಕೃತಂ ಭಾಷ್ಯಂ ಆದೌ ತದ್ಭಾವ ಪೂರ್ವಕಮ್ । ಯೋ ವ್ಯಾಕರೋನ್ನಮಸ್ತಸ್ಮೈ ಪದ್ಮನಾಭಾಖ್ಯಯೋಗಿನೇ ॥೬॥
ಸಸೀತಾ ಮೂಲರಾಮಾರ್ಚಾ ಕೋಶೇ ಗಜಪತೇಃ ಸ್ಥಿತಾ । ಯೇನಾನೀತಾ ನಮಸ್ತಸ್ಮೈ ಶ್ರೀಮನ್ನೃಹರಿಭಿಕ್ಷವೇ ॥೭॥
ಸಾಧಿತಾಖಿಲಸತ್ತತ್ತ್ವಂ ಬಾಧಿತಾಖಿಲದುರ್ಮತಮ್ ।
ಬೋಧಿತಾಖಿಲಸನ್ಮಾರ್ಗಂ ಮಾಧವಾಖ್ಯಯತಿಂ ಭಜೇ ॥೮॥
ಯೋ ವಿದ್ಯಾರಣ್ಯವಿಪಿನಂ ತತ್ತ್ವಮಸ್ಯಸಿನಾಽಚ್ಛಿನತ್ ।
ಶ್ರೀಮದಕ್ಷೋಭ್ಯತೀರ್ಥಾರ್ಯಹಂಸೇನಂ ತಂ ನಮಾಮ್ಯಹಮ್ ॥೯॥
ಯಸ್ಯ ವಾಕ್ ಕಾಮಧೇನುರ್ನಃ ಕಾಮಿತಾರ್ಥಾನ್ ಪ್ರಯಚ್ಛತಿ । ಸೇವೇ ತಂ ಜಯಯೋಗೀಂದ್ರಂ ಕಾಮಬಾಣಚ್ಛಿದಂ ಸದಾ ॥೧೦॥
ಮಾದ್ಯದದ್ವೈತ್ಯಂಧಕಾರಪ್ರದ್ಯೋತನಮಹರ್ನಿಶಮ್ ।
ವಿದ್ಯಾಧಿರಾಜಂ ಸುಗುರುಂ ಧ್ಯಾಯಾಮಿ ಕರುಣಾಕರಮ್ ॥೧೧॥
ವೀಂದ್ರಾರೂಢಪದಾಸಕ್ತಂ ರಾಜೇಂದ್ರ ಮುನಿಸೇವಿತಮ್ । ಶ್ರೀಕವೀಂದ್ರ ಮುನಿಂ ವಂದೇ ಭಜತಾಂ ಚಂದ್ರಸನ್ನಿಭಮ್ ॥೧೨॥
ವಾಸುದೇವಪದದ್ವಂದ್ವವಾರಿಜಾಸಕ್ತಮಾನಸಮ್ ।
ಪದವ್ಯಾಖ್ಯಾನಕುಶಲಂ ವಾಗೀಶಯತಿಮಾಶ್ರಯೇ ॥೧೩॥
ದ್ಯುಮಣ್ಯಭಿಜನಾಬ್ಜೇಂದೂ ರಾಮವ್ಯಾಸಪದಾರ್ಚಕಃ । ರಾಮಚಂದ್ರಗುರುರ್ಭೂಯಾತ್ ಕಾಮಿತಾರ್ಥ ಪ್ರದಾಯಕಃ ॥೧೪॥
ಯದ್ಭಕ್ತ್ಯಾ ಮೂಲರಾಮಸ್ಯ ಪೇಟಿಕಾ ತ್ಯಕ್ತಭೂಮಿಕಾ ।
ವಿದ್ಯಾನಿಧಿರ್ಧಿಯಂ ದದ್ಯಾತ್ ಅಷ್ಟಷಷ್ಟ್ಯಬ್ದಪೂಜಕಃ ॥೧೫॥
ರಘುನಾಥಗುರುಂ ನೌಮಿ ವಿದ್ಯಾನಿಧಿಕರೋದ್ಭವಮ್ ।
ಕೂರ್ಮೋ ವರುಣಗಂಗೇ ಚ ಯಸ್ಯ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷತಾಂ ಗತಾಃ ॥೧೬॥
ಮಹಾಪ್ರವಾಹಿನೀ ಭೀಮಾ ಯಸ್ಯ ಮಾರ್ಗ ಮದಾನ್ಮುದಾ । ರಘುವರ್ಯೋ ಮುದಂ ದದ್ಯಾತ್ ಕಾಮಿತಾರ್ಥ ಪ್ರದಾಯಕಃ ॥೧೭॥
ಭಾವಬೋಧಕೃತಂ ಸೇವೇ ರಘೂತ್ತಮ ಮಹಾಗುರುಮ್ । ಯಚ್ಛಿಷ್ಯಶಿಷ್ಯ ಶಿಷ್ಯಾದ್ಯಾಃ ಟಿಪ್ಪಣ್ಯಾಚಾರ್ಯಸಂಜ್ಞಿತಾಃ ॥೧೮॥
ನ ದಗ್ಧಂ ಯಸ್ಯ ಕೌಪೀನಂ ಅಗ್ನೌ ದತ್ತಮಪಿ ಸ್ಫುಟಮ್ ।
ವೇದವ್ಯಾಸಗುರುಂ ನೌಮಿ ಶ್ರೀವೇದೇಶನಮಸ್ಕೃತಮ್ ॥೧೯॥
ಶ್ರೀಮತ್ಸುಧಾದ್ಭುತಾಂಬೋಧಿವಿಕ್ರೀಡನವಿಚಕ್ಷಣಾನ್ ।
ವಾಕ್ಯಾರ್ಥಚಂದ್ರಿಕಾಕಾರಾನ್ ವಿದ್ಯಾಧೀಶಗುರೂನ್ ಭಜೇ ॥೨೦॥
ವಿದ್ಯಾಧೀಶಾಬ್ಧಿಸಂಭೂತೋ ವಿದ್ವತ್ಕುಮುದಬಾಂಧವಃ । ವೇದನಿಧ್ಯಾಖ್ಯಚಂದ್ರೋಽಯಂ ಕಾಮಿತಾರ್ಥಾನ್ ಪ್ರಯಚ್ಛತು ॥೨೧॥
ವೇದನಿಧ್ಯಾಲವಾಲೋತ್ಥಃ ವಿದುಷಾಂ ಚಿಂತಿತಪ್ರದಃ ।
ಸತ್ಯವ್ರತಾಖ್ಯಕಲ್ಪದ್ರುಃ ಭೂಯಾದಿಷ್ಟಾರ್ಥಸಿದ್ಧಯೇ ॥೨೨॥
ಅನಧೀತ್ಯ ಮಹಾಭಾಷ್ಯಂ ವ್ಯಾಖ್ಯಾತಂ ಯದನುಗ್ರಹಾತ್ । ವಂದೇ ತಂ ವಿಧಿನಾ ಸತ್ಯನಿಧಿಂ ಸಜ್ಜ್ಞಾನಸಿದ್ಧಯೇ ॥೨೩॥
ಸತ್ಯನಾಥಗುರುಃ ಪಾತು ಯೋ ಧೀರೋ ನವಚಂದ್ರಿಕಾಮ್ ನವಾಮೃತಗದಾತೀರ್ಥತಾಂಡವಾನಿ ವ್ಯಚೀಕ್ಲೃಪತ್ ॥೨೪॥
ಸತ್ಯನಾಥಾಬ್ಧಿಸಂಭೂತಃ ಸದ್ಗೋಗಣವಿಜೃಂಭಿತಃ ।
ಸತ್ಯಾಭಿನವತೀರ್ಥೇಂದುಃ ಸಂತಾಪಾನ್ ಹಂತು ಸಂತತಮ್ । ೨೫॥
ಸತ್ಯಾಭಿನವದುಗ್ಧಾಬ್ಧೇಃ ಸಂಜಾತಃ ಸಕಲೇಷ್ಟದಃ ।
ಶ್ರೀಸತ್ಯಪೂರ್ಣತೀರ್ಥೇಂದುಃ ಸಂತಾಪಾನ್ ಹಂತು ಸಂತತಮ್ ॥೨೬॥
ಸತ್ಯಪೂರ್ಣಾಂಬುಧೇರ್ಜಾತೋ ವಿದ್ವಜ್ಜನವಿಜೃಂಭಿತಃ । ದನೀಧ್ವಂಸೀತು ನಸ್ತಾಪಂ ಶ್ರೀಸತ್ಯವಿಜಯೋಡುಪಃ ॥೨೭॥
ಶ್ರೀಸತ್ಯವಿಜಯಾಂಬೋಧೇಃ ಜಾತಂ ಸತ್ಯ ಪ್ರಿಯಾಮೃತಮ್ । ಜರಾಮೃತೀ ಜಂಘನೀತು ವಿಬುಧಾನಾಂ ಮುದೇ ಸದಾ ॥೨೮॥
ನೈವೇದ್ಯಗವಿಷಂ ರಾಮೇ ವೀಕ್ಷ್ಯ ತದ್ಭುಕ್ತಿಭಾಕ್ ಗುರುಃ । ಯೋಽದರ್ಶಯದ್ರವಿಂ ರಾತ್ರೌ ಸತ್ಯಬೋಧೋಽಸ್ತು ಮೇ ಮುದೇ ॥೨೯॥
ವಿಷ್ಣೋಃ ಪದಶ್ರಿತ್ ಗೋವ್ರಾತೈಃ ಸ್ವಾಂತ ಧ್ವಾಂತನಿವಾರಕಃ । ಶ್ರೀಸತ್ಯಸಂಧ ಸೂರ್ಯೋಽಯಂ ಭಾಸತಾಂ ನೋ ಹೃದಂಬರೇ ॥೩೦॥
ಶ್ರೀಸತ್ಯಸಂಧಸಿಂಧೂತ್ಥಃ ಶ್ರೀಸತ್ಯವರಚಂದ್ರಮಾಃ ।
ಪ್ರಾರ್ಥಿತಾರ್ಥಪ್ರದೋ ನಿತ್ಯಂ ಭೂಯಃ ಸ್ಯಾತ್ ಇಷ್ಟಸಿದ್ಧಯೇ ॥೩೧॥
ಶ್ರೀಸತ್ಯವರದುಗ್ಧಾಬ್ಧೇಃ ಉತ್ಥಿತಾ ಜಗತೀತಲೇ ।
ಸುಧಾ ಶ್ರೀಸತ್ಯಧರ್ಮಾಖ್ಯಾ ಪಾವಯೇತ್ ಸ್ಮರತಸ್ಸತಃ ॥೩೨॥
ಸತ್ಯಧರ್ಮಾಬ್ಧಿಸಂಭೂತಃ ಚಿಂತಾಮಣಿವಿಜೃಂಭಿತಃ ।
ಸತ್ಯಸಂಕಲ್ಪಕಲ್ಪದ್ರುಃ ಕಲ್ಪಯೇತ್ ಕಾಮಧುಕ್ ಮಮ ॥೩೩॥
ಸತ್ಯಸಂಕಲ್ಪವಾರ್ಧ್ಯುತ್ಥಃ ಸತ್ಯಸಂತುಷ್ಟಚಂದ್ರಮಾಃ ।
ಪ್ರಾರ್ಥಿತಾಶೇಷದಾತಾ ಚ ಭಕ್ತವೃಂದಸ್ಯ ನಿತ್ಯದಾ ॥೩೪॥
ಸತ್ಯಸಂತುಷ್ಟದುಗ್ಧಾಬ್ಧೇಃ ಜಾತಃ ಸತ್ಯಪರಾಯಣಃ ।
ಚಿಂತಾಮಣಿಃ ಸದಾ ಭೂಯಾತ್ ಸತಾಂ ಚಿಂತಿತಸಿದ್ಧಯೇ ॥೩೫॥
ಸತ್ಪರಾಯಣದುಗ್ಧಾಬ್ಧೇಃ ಸಂಜಾತಾ ಕೀರ್ತಿಕಾಮದಾ ।
ಕಾಮಧೇನುಃ ಸತ್ಯಕಾಮನಾಮ್ನೀ ಭೂಯಾತ್ ಸತಾಂ ಮುದೇ ॥೩೬॥
ಸತ್ಯಕಾಮಾರ್ಣವೋದ್ಭೂತಃ ಶ್ರೀಮತ್ಸತ್ಯೇಷ್ಟಸದ್ಗುರುಃ । ಸತಾಂ ಚಿಂತಾಮಣಿರಿವ ಚಿಂತಿತಾರ್ಥಪ್ರದೋ ಭುವಿ ॥೩೭॥
ಸತ್ಯೇಷ್ಟಾರ್ಯಸರಿನ್ನಾಥಾದುದ್ಭೂತೋಽದ್ಭುತದರ್ಶನಃ । ನಾಶಯೇತ್ ಹೃದಯಧ್ವಾಂತಂ ಸತ್ಪರಾಕ್ರಮಕೌಸ್ತುಭಃ ॥೩೮॥
ಸತ್ಪರಾಕ್ರಮದುಗ್ಧಾಬ್ಧೇಃ ಸಂಜಾತಃ ಕೀರ್ತಿಚಂದ್ರಿಕಃ ।
ಸಂತಾಪಂ ಹರತು ಶ್ರೀಮಾನ್ ಸತ್ಯವೀರೇಂದು ರಂಜಸಾ ॥೩೯॥
ಸತ್ಯವೀರಾಲವಾಲೋತ್ಥೋ ವಿದುಷಾಂ ಚಿಂತಿತಪ್ರದಃ ।
ಸತ್ಯಧೀರಾಖ್ಯಕಲ್ಪದ್ರುಃ ಭೂಯಾದಿಷ್ಟಾರ್ಥಸಿದ್ಧಯೇ ॥೪೦॥
ಸತ್ಯಧೀರಕರಾಬ್ಜೋತ್ಥೋ ಜ್ಞಾನವೈರಾಗ್ಯಸಾಗರಃ ।
ಸತ್ಯಜ್ಞಾನಾಖ್ಯತರಣಿಃ ಸ್ವಾಂತಧ್ವಾಂತಂ ನಿಕೃಂತತು ॥೪೧॥
ಆಸೇತೋರಾತುಷಾರಾದ್ರೇಃ ಯೋ ದಿಶೋ ಜಿತವಾನ್ ಮುಹುಃ । ಸತ್ಯಧ್ಯಾನಗುರುಃ ಪಾತು ಯತೀಂದ್ರೈರಪಿ ಪೂಜಿತಃ ॥೪೨॥
ಪ್ರಾವೋಚದ್ಯೋಽಧಿಕಂ ನ್ಯಾಯಸುಧಾ ವಾಕ್ಯಾರ್ಥ ಚಂದ್ರಿಕಾಮ್ । ಸತ್ಯಪ್ರಜ್ಞಗುರುರ್ದದ್ಯಾತ್ ಪ್ರಜ್ಞಾಂ ವೈದಾಂತಿಕೀಮ್ ಸದಾ ॥೪೩॥
ವೇಂಕಟೇಶಾದ್ರಿಮಾರಭ್ಯ ಸೇತುಂ ತೋತಾದ್ರಿ ಪೂರ್ವಕಾನ್ । ಗತ್ವಾ ದಿಗ್ವಿಜಯೀ ಪಾತು ಸತ್ಯಾಭಿಜ್ಞಗುರೂತ್ತಮಃ ॥೪೪॥
ಸತ್ಯಾಭಿಜ್ಞಕರಾಬ್ಜೋತ್ಥಾನ್ ಪಂಚಾಶದ್ವರ್ಷ ಪೂಜಕಾನ್ । ಸತ್ಯಪ್ರಮೋದ ತೀರ್ಥಾರ್ಯಾನ್ ನೌಮಿ ನ್ಯಾಯ ಸುಧಾರತಾನ್ ॥೪೫॥
ಶ್ರೀ ಕೃಷ್ಣಾರ್ಪಣಮಸ್ತು
।। अथ श्री गुरुपरंपरा चरमश्लोकाः ।।
श्री गुरूभ्यो नमः हरी: ॐ
ब्रह्मांता गुरवः साक्षादिष्टं दैवं श्रियः पतिः ।
आचार्याः श्रीमदाचार्याः संतु मे जन्मजन्मनि ॥१॥
श्रीहंसं परमात्मानं विरिंचिं सनकादिकान् ।
दूर्वाससो ज्ञाननिधीन् वींद्रवाहनतीर्थकान् ॥२॥
कैवल्यतीर्थान् ज्ञानेशान् परतीर्थान् नमाम्यहम् ।
सत्यप्रज्ञान् प्राज्ञतीर्थानन्यान् तद्वंशजानपि ॥३॥
पुरैव कृष्णासिद्धान्नभुक्त्या शोधितमानसम् ।
अच्युतप्रेक्षतीर्थंच मध्वार्याणां गुरुं भजे ॥४॥
लसतु श्रीमदानंदतीर्थेंदुर्नो हृदंबरे ।
यद्वचश्चंद्रिकास्वांतसंतापं विनिकृंतति ॥५॥
पूर्णप्रज्ञकृतं भाष्यं आदौ तद्भावपूर्वकम् ।
यो व्याकरोन्नमस्तस्मै पद्मनाभाख्ययोगिने ॥६॥
ससीता मूलरामार्चा कोशे गजपतेः स्थिता ।
येनानीता नमस्तस्मै श्रीमन्नृहरिभिक्षवे ॥७॥
साधिताखिलसत्तत्त्वं बाधिताखिलदुर्मतम् ।
बोधिताखिलसन्मार्गं माधवाख्ययतिं भजे ॥८॥
यो विद्यारण्यविपिनं तत्त्वमस्यसिनाऽच्छिनत् ।
श्रीमदक्षोभ्यतीर्थार्यहंसेनं तं नमाम्यहम् ॥९॥
यस्य वाक् कामधेनुर्नः कामितार्थान् प्रयच्छति ।
सेवे तं जययोगींद्रं कामबाणच्छिदं सदा ॥१०॥
माद्यदद्वैत्यंधकारप्रद्योतनमहर्निशम् ।
विद्याधिराजं सुगुरुं ध्यायामि करुणाकरम् ॥११॥
वींद्रारूढपदासक्तं राजेंद्रमुनिसेवितम् ।
श्रीकवींद्रमुनिं वंदे भजतां चंद्रसन्निभम् ॥१२॥
वासुदेवपदद्वंद्ववारिजासक्तमानसम् ।
पदव्याख्यानकुशलं वागीशयतिमाश्रये ॥१३॥
द्युमण्यभिजनाब्जेंदू रामव्यासपदार्चकः ।
रामचंद्रगुरुर्भूयात् कामितार्थप्रदायकः ॥१४॥
यद्भक्त्या मूलरामस्य पेटिका त्यक्तभूमिका ।
विद्यानिधिर्धियं दद्यात् अष्टषष्ट्यब्दपूजकः ॥१५॥
रघुनाथगुरुं नौमि विद्यानिधिकरोद्भवम् ।
कूर्मो वरुणगंगे च यस्य प्रत्यक्षतां गताः ॥१६॥
महाप्रवाहिनी भीमा यस्य मार्गमदान्मुदा ।
रघुवर्यो मुदं दद्यात् कामितार्थप्रदायकः ॥१७॥
भावबोधकृतं सेवे रघूत्तममहागुरुम् ।
यच्छिष्यशिष्यशिष्याद्याः टिप्पण्याचार्यसंज्ञिताः ॥१८॥
न दग्धं यस्य कौपीनं अग्नौ दत्तमपि स्फुटम् ।
वेदव्यासगुरुं नौमि श्रीवेदेशनमस्कृतम् ॥१९॥
श्रीमत्सुधाद्भुतांबोधिविक्रीडनविचक्षणान् ।
वाक्यार्थचंद्रिकाकारान् विद्याधीशगुरून् भजे ॥२०॥
विद्याधीशाब्धिसंभूतो विद्वत्कुमुदबांधवः ।
वेदनिध्याख्यचंद्रोऽयं कामितार्थान् प्रयच्छतु ॥२१॥
वेदनिध्यालवालोत्थः विदुषां चिंतितप्रदः ।
सत्यव्रताख्यकल्पद्रुः भूयादिष्टार्थसिद्धये ॥२२॥
अनधीत्य महाभाष्यं व्याख्यातं यदनुग्रहात् ।
वंदे तं विधिना सत्यनिधिं सज्ज्ञानसिद्धये ॥२३॥
सत्यनाथगुरुः पातु यो धीरो नवचंद्रिकाम् ।
नवामृतगदातीर्थतांडवानि व्यचीक्लृपत् ॥२४॥
सत्यनाथाब्धिसंभूतः सद्गोगणविजृंभितः ।
सत्याभिनवतीर्थेंदुः संतापान् हंतु संततम् । २५॥
सत्याभिनवदुग्धाब्धेः संजातः सकलेष्टदः ।
श्रीसत्यपूर्णतीर्थेंदुः संतापान् हंतु संततम् ॥२६॥
सत्यपूर्णांबुधेर्जातो विद्वज्जनविजृंभितः ।
दनीध्वंसीतु नस्तापं श्रीसत्यविजयोडुपः ॥२७॥
श्रीसत्यविजयांबोधेः जातं सत्यप्रियामृतम् ।
जरामृती जंघनीतु विबुधानां मुदे सदा ॥२८॥
नैवेद्यगविषं रामे वीक्ष्य तद्भुक्तिभाक् गुरुः ।
योऽदर्शयद्रविं रात्रौ सत्यबोधोऽस्तु मे मुदे ॥२९॥
विष्णोः पदश्रित् गोव्रातैः स्वांतध्वांतनिवारकः ।
श्रीसत्यसंधसूर्योऽयं भासतां नो हृदंबरे ॥३०॥
श्रीसत्यसंधसिंधूत्थः श्रीसत्यवरचंद्रमाः ।
प्रार्थितार्थप्रदो नित्यं भूयः स्यात् इष्टसिद्धये ॥३१॥
श्रीसत्यवरदुग्धाब्धेः उत्थिता जगतीतले ।
सुधा श्रीसत्यधर्माख्या पावयेत् स्मरतस्सतः ॥३२॥
सत्यधर्माब्धिसंभूतः चिंतामणिविजृंभितः ।
सत्यसंकल्पकल्पद्रुः कल्पयेत् कामधुक् मम ॥३३॥
सत्यसंकल्पवार्ध्युत्थः सत्यसंतुष्टचंद्रमाः ।
प्रार्थिताशेषदाता च भक्तवृंदस्य नित्यदा ॥३४॥
सत्यसंतुष्टदुग्धाब्धेः जातः सत्यपरायणः ।
चिंतामणिः सदा भूयात् सतां चिंतितसिद्धये ॥३५॥
सत्परायणदुग्धाब्धेः संजाता कीर्तिकामदा ।
कामधेनुः सत्यकामनाम्नी भूयात् सतां मुदे ॥३६॥
सत्यकामार्णवोद्भूतः श्रीमत्सत्येष्टसद्गुरुः ।
सतां चिंतामणिरिव चिंतितार्थप्रदो भुवि ॥३७॥
सत्येष्टार्यसरिन्नाथादुद्भूतोऽद्भुतदर्शनः ।
नाशयेत् हृदयध्वांतं सत्पराक्रमकौस्तुभः ॥३८॥
सत्पराक्रमदुग्धाब्धेः संजातः कीर्तिचंद्रिकः ।
संतापं हरतु श्रीमान् सत्यवीरेंदुरंजसा ॥३९॥
सत्यवीरालवालोत्थो विदुषां चिंतितप्रदः ।
सत्यधीराख्यकल्पद्रुः भूयादिष्टार्थसिद्धये ॥४०॥
सत्यधीरकराब्जोत्थो ज्ञानवैराग्यसागरः ।
सत्यज्ञानाख्यतरणिः स्वांतध्वांतं निकृंततु ॥४१॥
आसेतोरातुषाराद्रेः यो दिशो जितवान् मुहुः ।
सत्यध्यानगुरुः पातु यतींद्रैरपि पूजितः ॥४२॥
प्रावोचद्योऽधिकं न्यायसुधावाक्यार्थचंद्रिकाम् ।
सत्यप्रज्ञगुरुर्दद्यात् प्रज्ञां वैदांतिकीम् सदा ॥४३॥
वेंकटेशाद्रिमारभ्य सेतुं तोताद्रिपूर्वकान् ।
गत्वा दिग्विजयी पातु सत्याभिज्ञगुरूत्तमः ॥४४॥
सत्याभिज्ञकराब्जोत्थान् पंचाशद्वर्षपूजकान् ।
सत्यप्रमोदतीर्थार्यान् नौमि न्यायसुधारतान् ॥४५॥
श्री कृष्णार्पणमस्तु
No comments:
Post a Comment