श्री गुरुभ्यो नमः हरिः ॐ
चिदानन्दाकारं श्रुतिसरससारं समरसं निराधाराधारं भवजलधिपारं परगुणम् ।रमाग्रीवाहारं व्रजवनविहारं हरनुतं सदा तं गोविन्दं परमसुखकन्दं भजत रे ।।1।।
महाम्भोधिस्थानं स्थिरचरनिदानं दिविजपं सुधाधारापानं विहगपतियानं यमरतम् । मनोज्ञं सुज्ञानं मुनिजन निधानं ध्रुवपदं । सदा तं गोविन्दं परमसुखकन्दं भजत रे ।।2।।
धिया धीरैध्र्येयं श्रवणपुटपेयं यतिवरैर्महावाक्यैर्ज्ञेयं त्रिभुवनविधेयं विधिपरम् । मनोमानामेयं सपदि ह्रदि नेयं नवतनुं । सदा तं गोविन्दं परम सुखकन्दं भजत रे ।।3।।
महामायाजालं विमलवनमालं मलहरं सुभालं गोपालं निहतशिशुपालं शशिमुखम् । कलातीतं कालं गतिहतमरालं मुररिपुं । सदा तं गोविन्दं परमसुखकन्दं भजत रे ।।4।।
नभोबिम्बस्फ़ीतं निगमगणगीतं समगतिं सुरौघै: सम्प्रीतं दितिजविपरीतं पुरिशयम् । गिरां मार्गातीतं स्वदित नवनीतं नयकरं । सदा तं गोविन्दं परमसुखकन्दं भजत रे ।।5।।
परेशं पद्मेशं शिवकमलजेशं शिवकरं द्विजेशं देवेशं तनुकुटिलकेशं कलिहरम् । खगेशं नागेशं निखिलभुवनेशं नगधरं । सदा तं गोविन्दं परमसुखकन्दं भजत रे ।।6।।
रमाकान्तं कान्तं भवभयभयान्तं भव सुखं दुराशान्तं शान्तं निखिलह्रदि भान्तं भुवनपम्। विवादान्तं दान्तं दनुज निचयान्तं सुचरितं । सदा तं गोविन्दं परमसुखकन्दं भजत रे ।।7।।
जगज्ज्येष्ठं श्रेष्ठं सुरपतिकनिष्ठं क्रतुपतिं बलिष्ठं भूयिष्ठं त्रिभुवनवरिष्ठं वरवहम् । स्वनिष्ठं धर्मिष्ठं गुरुगुणगरिष्ठं गुरुवरं । सदा तं गोविन्दं परमसुखकन्दं भजत रे ।।8।।
गदापाणेरेतद्दुरितदलनं दुःखशमनं विशुद्धात्मा स्तोत्रं पठति मनुजो यस्तु सततम् । स भुक्त्वा भोगौघं चिरमिह ततोऽपास्तवृजिन: परं विष्णो: स्थानं व्रजति खलु वैकुण्ठभुवनम् ।।9।।
इति श्री गोविंद अष्टकम 2 संपूर्णं
श्री कृष्णार्पणमस्तु
No comments:
Post a Comment