Thursday, June 26, 2025

VARAHA KAVACHAM श्री वराह कवचम्

                       अथ श्री वराह कवचम् 

          ज्यांना स्थावर मालमत्तेची मालकी हवी आहे, ज्यांना ती स्थावर संपत्ती सुरक्षितपणे, शुभ आणि संपन्नतेने कौटुंबिक वारसा म्हणून उपभोगायची आहे त्यांनी भगवान भू वराह, यज्ञ वराह यांची मनात पूजा2 करावी आणि स्तोत्रांचे पठण करावे कारण या वसुंधरा, पृथ्वी, भूदेवीचे राक्षस, अतिरेकी, अतिरेकी, असुरांपासून संरक्षण करणे आवश्यक आहे. एकवीस वेळा पापींचा वध करून त्यांची उत्तम काळजी घेणारे भगवान धरणीपती श्री परशुराम यांची मंत्रोच्चाराने पूजा करावी. भूमीपूजन संस्कारानुसार निष्ठेने करावे. घरात प्रवेश केल्यानंतर वास्तुशांती करताना कुळ देवतेसह वास्तू देवतेची आणि ग्रामदेवतेची पूजा, व भू सूक्त , श्रीं वराह कवच पठण करण्याची परंपरा आहे.

श्री गुरुभ्यो नमः हरी: ॐ 
आद्यं रङ्गमिति प्रोक्तं विमानं रङ्गसंज्ञितम् ।
श्रीमुष्णं वेङ्कटाद्रिं च साळग्रामं च नैमिशम् ॥

तोयाद्रिं पुष्करं चैव नरनारायणाश्रमम् ।
अष्टौ मे मूर्तयः सन्ति स्वयं व्यक्ता महीतले ॥

श्रीसूत उवाच -
श्रीरुद्रमुखनिर्णीतमुरारिगुणसत्कथा ।
सन्तुष्टा पार्वती प्राह शङ्करं लोकशङ्करम् ॥ १॥

श्रीपार्वत्युवाच -
श्रीमुष्णेशस्य माहात्म्यं वराहस्य महात्मनः ।
श्रुत्वा तृप्तिर्न मे जाता मनः कौतूहलायते ।
श्रोतुं तद्देवमाहात्म्यं तस्माद्वर्णय मे पुनः ॥ २॥

श्रीशङ्कर उवाच -
शृणु देवि प्रवक्ष्यामि श्रीमुष्णेशस्य वैभवम् ।
यस्य श्रवणमात्रेण महापापैः प्रमुच्यते ।
सर्वेषामेव तीर्थानां तीर्थराजोऽभिधीयते ॥ ३॥

नित्यपुष्करिणी नाम्नी श्रीमुष्णे या च वर्तते ।
जाता श्रमापहा पुण्या वराहश्रमवारिणा ॥ ४॥

विष्णोरङ्गुष्ठसंस्पर्शात्पुण्यदा खलु जाह्नवी ।
विष्णोः सर्वाङ्गसम्भूता नित्यपुष्करिणी शुभा ॥ ५॥

महानदीसहस्त्रेण नित्यदा सङ्गता शुभा ।
सकृत्स्नात्वा विमुक्ताघः सद्यो याति हरेः पदम् ॥ ६॥

तस्या आग्नेयभागे तु अश्वत्थच्छाययोदके ।
स्नानं कृत्वा पिप्पलस्य कृत्वा चापि प्रदक्षिणम् ॥ ७॥

दृष्ट्वा श्वेतवराहं च मासमेकं नयेद्यदि ।
कालमृत्युं विनिर्जित्य श्रिया परमया युतः ॥ ८॥

आधिव्याधिविनिर्मुक्तो ग्रहपीडाविवर्जितः ।
भुक्त्वा भोगाननेकांश्च मोक्षमन्ते व्रजेद्ध्रुवम् ॥ ९॥

अश्वत्थमूलेऽर्कवारे नित्यपुष्करिणीतटे ।
वराहकवचं जप्त्वा शतवारं जितेन्द्रियः ॥ १०॥

श्रीवराहकवचम्

आद्यं रङ्गमिति प्रोक्तं विमानं रङ्गसंज्ञितम् ।
श्रीमुष्णं वेङ्कटाद्रिं च साळग्रामं च नैमिशम् ॥

तोयाद्रिं पुष्करं चैव नरनारायणाश्रमम् ।
अष्टौ मे मूर्तयः सन्ति स्वयं व्यक्ता महीतले ॥

श्रीसूत उवाच -
श्रीरुद्रमुखनिर्णीतमुरारिगुणसत्कथा ।
सन्तुष्टा पार्वती प्राह शङ्करं लोकशङ्करम् ॥ १॥

श्रीपार्वत्युवाच -
श्रीमुष्णेशस्य माहात्म्यं वराहस्य महात्मनः ।
श्रुत्वा तृप्तिर्न मे जाता मनः कौतूहलायते ।
श्रोतुं तद्देवमाहात्म्यं तस्माद्वर्णय मे पुनः ॥ २॥

श्रीशङ्कर उवाच -
शृणु देवि प्रवक्ष्यामि श्रीमुष्णेशस्य वैभवम् ।
यस्य श्रवणमात्रेण महापापैः प्रमुच्यते ।
सर्वेषामेव तीर्थानां तीर्थराजोऽभिधीयते ॥ ३॥

नित्यपुष्करिणी नाम्नी श्रीमुष्णे या च वर्तते ।
जाता श्रमापहा पुण्या वराहश्रमवारिणा ॥ ४॥

विष्णोरङ्गुष्ठसंस्पर्शात्पुण्यदा खलु जाह्नवी ।
विष्णोः सर्वाङ्गसम्भूता नित्यपुष्करिणी शुभा ॥ ५॥

महानदीसहस्त्रेण नित्यदा सङ्गता शुभा ।
सकृत्स्नात्वा विमुक्ताघः सद्यो याति हरेः पदम् ॥ ६॥

तस्या आग्नेयभागे तु अश्वत्थच्छाययोदके ।
स्नानं कृत्वा पिप्पलस्य कृत्वा चापि प्रदक्षिणम् ॥ ७॥

दृष्ट्वा श्वेतवराहं च मासमेकं नयेद्यदि ।
कालमृत्युं विनिर्जित्य श्रिया परमया युतः ॥ ८॥

आधिव्याधिविनिर्मुक्तो ग्रहपीडाविवर्जितः ।
भुक्त्वा भोगाननेकांश्च मोक्षमन्ते व्रजेद्ध्रुवम् ॥ ९॥

अश्वत्थमूलेऽर्कवारे नित्यपुष्करिणीतटे ।
वराहकवचं जप्त्वा शतवारं जितेन्द्रियः ॥ १०॥

क्षयापस्मारकुष्ठाद्यैः महारोगैः प्रमुच्यते ।
वराहकवचं यस्तु प्रत्यहं पठते यदि ॥ ११॥

शत्रुपीडाविनिर्मुक्तो भूपतित्वमवाप्नुयात् ।
लिखित्वा धारयेद्यस्तु बाहुमूले गलेऽथ वा ॥ १२॥

भूतप्रेतपिशाचाद्याः यक्षगन्धर्वराक्षसाः ।
शत्रवो घोरकर्माणो ये चान्ये विषजन्तवः ।
नष्टदर्पा विनश्यन्ति विद्रवन्ति दिशो दश ॥ १३॥

श्रीपार्वत्युवाच -
तद्ब्रूहि कवचं मह्यं येन गुप्तो जगत्त्रये ।
सञ्चरेद्देववन्मर्त्यः सर्वशत्रुविभीषणः ।
येनाप्नोति च साम्राज्यं तन्मे ब्रूहि सदाशिव ॥ १४॥

श्रीशङ्कर उवाच -
शृणु कल्याणि वक्ष्यामि वाराहकवचं शुभम् ।
येन गुप्तो लभेन्मर्त्यो विजयं सर्वसम्पदम् ॥ १५॥

अङ्गरक्षाकरं पुण्यं महापातकनाशनम् ।
सर्वरोगप्रशमनं सर्वदुर्ग्रहनाशनम् ॥ १६॥

विषाभिचारकृत्यादि शत्रुपीडानिवारणम् ।
नोक्तं कस्यापि पूर्वं हि गोप्याद्गोप्यतरं यतः ॥ १७॥

वराहेण पुरा प्रोक्तं मह्यं च परमेष्ठिने ।
युद्धेषु जयदं देवि शत्रुपीडानिवारणम् ॥ १८॥

वराहकवचाद्गुप्तो नाशुभं लभते नरः ।
वराहकवचस्यास्य ऋषिर्ब्रह्मा प्रकीर्तितः ॥ १९॥

छन्दोऽनुष्टुप् तथा देवो वराहो भूपरिग्रहः ।
प्रक्षाल्य पादौ पाणी च सम्यगाचम्य वारिणा ॥ २०॥

कृतस्वाङ्गकरन्यासः सपवित्र उदङ्मुखः ।
ओं भूर्भुवःसुवरिति नमो भूपतयेऽपि च ॥ २१॥

नमो भगवते पश्चाद्वराहाय नमस्तथा ।
एवं षडङ्गं न्यासं च न्यसेदङ्गुलिषु क्रमात् ॥ २२॥

नमः श्वेतवराहाय महाकोलाय भूपते ।
यज्ञाङ्गाय शुभाङ्गाय सर्वज्ञाय परात्मने ॥ २३॥

स्रवतुण्डाय धीराय परब्रह्मस्वरूपिणे ।
वक्रदंष्ट्राय नित्याय नमोऽन्तैर्नामभिः क्रमात् ॥ २४॥

अङ्गुलीषु न्यसेद्विद्वान् करपृष्ठतलेष्वपि ।
ध्यात्वा श्वेतवराहं च पश्चान्मन्त्रमुदीरयेत् ॥ २५॥

ॐ श्वेतं वराहवपुषं क्षितिमुद्धरन्तं
शङ्खारिसर्ववरदाभययुक्तबाहुम् ।
ध्यायेन्निजैश्च तनुभिः सकलैरुपेतं
पूर्णं विभुं सकलवाञ्छितसिद्धयेऽजम् ॥ २६॥

वराहः पूर्वतः पातु दक्षिणे दण्डकान्तकः ।
हिरण्याक्षहरः पातु पश्चिमे गदया युतः ॥ २७॥

उत्तरे भूमिहृत्पातु अधस्ताद्वायु वाहनः ।
ऊर्ध्वं पातु हृषीकेशो दिग्विदिक्षु गदाधरः ॥ २८॥

प्रातः पातु प्रजानाथः कल्पकृत्सङ्गमेऽवतु ।
मध्याह्ने वज्रकेशस्तु सायाह्ने सर्वपूजितः ॥ २९॥

प्रदोषे पातु पद्माक्षो रात्रौ राजीवलोचनः ।
निशीन्द्रगर्वहा पातु पातूषः परमेश्वरः ॥ ३०॥

अटव्यामग्रजः पातु गमने गरुडासनः ।
स्थले पातु महातेजाः जले पात्ववनीपतिः ॥ ३१॥

गृहे पातु गृहाध्यक्षः पद्मनाभः पुरोऽवतु ।
झिल्लिकावरदः पातु स्वग्रामे करुणाकरः ॥ ३२॥

रणाग्रे दैत्यहा पातु विषमे पातु चक्रभृत् ।
रोगेषु वैद्यराजस्तु कोलो व्याधिषु रक्षतु ॥ ३३॥

तापत्रयात्तपोमूर्तिः कर्मपाशाच्च विश्वकृत् ।
क्लेशकालेषु सर्वेषु पातु पद्मापतिर्विभुः ॥ ३४॥

हिरण्यगर्भसंस्तुत्यः पादौ पातु निरन्तरम् ।
गुल्फौ गुणाकरः पातु जङ्घे पातु जनार्दनः ॥ ३५॥

जानू च जयकृत्पातु पातूरू पुरुषोत्तमः ।
रक्ताक्षो जघने पातु कटिं विश्वम्भरोऽवतु ॥ ३६॥

पार्श्वे पातु सुराध्यक्षः पातु कुक्षिं परात्परः ।
नाभिं ब्रह्मपिता पातु हृदयं हृदयेश्वरः ॥ ३७॥

महादंष्ट्रः स्तनौ पातु कण्ठं पातु विमुक्तिदः ।
प्रभञ्जनपतिर्बाहू करौ कामपिताऽवतु ॥ ३८॥

हस्तौ हंसपतिः पातु पातु सर्वाङ्गुलीर्हरिः ।
सर्वाङ्गश्चिबुकं पातु पात्वोष्ठौ कालनेमिहा ॥ ३९॥

मुखं तु मधुहा पातु दन्तान् दामोदरोऽवतु ।
नासिकामव्ययः पातु नेत्रे सूर्येन्दुलोचनः ॥ ४०॥

फालं कर्मफलाध्यक्षः पातु कर्णौ महारथः ।
शेषशायी शिरः पातु केशान् पातु निरामयः ॥ ४१॥

सर्वाङ्गं पातु सर्वेशः सदा पातु सतीश्वरः ।
इतीदं कवचं पुण्यं वराहस्य महात्मनः ॥ ४२॥

यः पठेच्छृणुयाद्वापि तस्य मृत्युर्विनश्यति ।
तं नमस्यन्ति भूतानि भीताः साञ्जलिपाणयः ॥ ४३॥

राजदस्युभयं नास्ति राज्यभ्रंशो न जायते ।
यन्नामस्मरणाद्भीताः भूतवेताळराक्षसाः ॥ ४४॥

महारोगाश्च नश्यन्ति सत्यं सत्यं वदाम्यहम् ।
कण्ठे तु कवचं बद्ध्वा वन्ध्या पुत्रवती भवेत् ॥ ४५॥

शत्रुसैन्यक्षयप्राप्तिः दुःखप्रशमनं तथा ।
उत्पातदुर्निमित्तादि सूचितारिष्टनाशनम् ॥ ४६॥

ब्रह्मविद्याप्रबोधं च लभते नात्र संशयः ।
धृत्वेदं कवचं पुण्यं मान्धाता परवीरहा ॥ ४७॥

जित्वा तु शाम्बरीं मायां दैत्येन्द्रानवधीक्षणात् ।
कवचेनावृतो भूत्वा देवेन्द्रोऽपि सुरारिहा ॥ ४८॥

भूम्योपदिष्टकवचधारणान्नरकोऽपि च ।
सर्वावध्यो जयी भूत्वा महतीं कीर्तिमाप्तवान् ॥ ४९॥

अश्वत्थमूलेऽर्कवारे नित्यपुष्करिणीतटे ।
वराहकवचं जप्त्वा शतवारं पठेद्यदि ॥ ५०॥

अपूर्वराज्यसंप्राप्तिं नष्टस्य पुनरागमम् ।
लभते नात्र सन्देहः सत्यमेतन्मयोदितम् ॥ ५१॥

जप्त्वा वराहमन्त्रं तु लक्षमेकं निरन्तरम् ।
दशांशं तर्पणं होमं पायसेन घृतेन च ॥ ५२॥

कुर्वन् त्रिकालसन्ध्यासु कवचेनावृतो यदि ।
भूमण्डलाधिपत्यं च लभते नात्र संशयः ॥ ५३॥

इदमुक्तं मया देवि गोपनीयं दुरात्मनाम् ।
वराहकवचं पुण्यं संसारार्णवतारकम् ॥ ५४॥

महापातककोटिघ्नं भुक्तिमुक्तिफलप्रदम् ।
वाच्यं पुत्राय शिष्याय सद्वृत्ताय सुधीमते ॥ ५५॥

श्रीसूत उवाच -
इति पत्युर्वचः श्रुत्वा देवी सन्तुष्टमानसा ।
विनायकगुहौ पुत्रौ प्रपेदे द्वौ सुरार्चितौ ।
कवचस्य प्रभावेन लोकमाता च पार्वती ॥ ५६॥

य इदं शृणुयान्नित्यं यो वा पठति नित्यशः ।
स मुक्तः सर्वपापेभ्यो विष्णुलोके महीयते ॥ ५७॥

इति श्रीवराहकवचं सम्पूर्णम् ।
श्री कृष्णार्पणमस्तु 

             ಸ್ಥಿರಾಸ್ತಿ ಹೊಂದಲಿಚ್ಛಿಸುವವರು ಆ ಸ್ಥಿರಾಸ್ತಿ ವಂಶ ಪರಂಪರಾಗತವಾಗಿ ಸುರಕ್ಷಿತ ವಾಗಿಯೂ ಶುಭಕರವಾಗಿಯೂ ಅಭಿವೃದ್ಧಿಂಗತವಾಗಿಯೂ ಅನುಭವಿಸಬೇಕೆನ್ನುವವರು  ಭೂ ವರಾಹ, ಯಜ್ಞ ವರಾಹ ದೇವರನ್ನು ಮನ: ಪೂರ್ವಕವಾಗಿ ಪೂಜಿಸಿ, ಸ್ತೋತ್ರಗಳನ್ನು ಪಠಿಸುವುದು ಏಕೆಂದರೆ ಈ ವಸುಂಧರೆ, ಪೃಥ್ವಿ, ಭೂದೇವಿಯನ್ನು ರಕ್ಕಸರುಗಳಿಂದ, ದುಷ್ಟಶಕ್ತಿಗಳಿಂದ, ಭೂಮ್ಯಾಂತರ್ಗತ ದೋಷಗಳಿಂದ ರಕ್ಷಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದು ಅವಶ್ಯಕವಾಗಿರುತ್ತದೆ, ಸಮಸ್ತ ಪೃಥ್ವಿ ಪಾದಾಕ್ರಾಂತಮಾಡಿ ಪಾಪಪ್ರೇರಿತರನ್ನು ಇಪ್ಪತ್ತೊಂದು ಸಲ ವಧೆ ಮಾಡಿ ಶಿಷ್ಟ ಪರಿಪಾಲನೆ ಮಾಡಿದ ಧರಣೀಪತಿ ಶ್ರೀ ಪರಶುರಾಮ ದೇವರನ್ನು ಮಂತ್ರ ಸ್ತೋತ್ರಾದಿಗಳಿಂದ ಭಜಿಸಬೇಕು. ಭೂಮಿ ಪೂಜೆ ವಿಧಿ ಪೂರ್ವಕವಾಗಿ ನಿಷ್ಠೆಯಿಂದ ನೆರವೇರಿಸಬೇಕು. ತದನಂತರ ಗೃಹ ಪ್ರವೇಶವಾಗಲಿ, ವಾಸ್ತುಶಾಂತಿ ಮಾಡುವಾಗ ಕುಲದೇವತೆ, ಗ್ರಾಮದೇವತೆಯ ಜೊತೆ ವಾಸ್ತು ದೇವತೆಯನ್ನು ಪೂಜಿಸುವ ಪರಂಪರೆಯು ನಡೆದುಬಂದಿದೆ ವಾಸ್ತು ಶಾಂತಿಯ ಯಜ್ಞದ ಸಮಯದಲ್ಲೇ ಭೂ ಸೂಕ್ತ ,ಭೂ ವರಾಹ ಕವಚಂ ಪಠಿಸುವುದು ಅವಶ್ಯಕವಾಗಿದೆ.

ಶ್ರೀ ವರಾಹ ಕವಚಂ

ಶ್ರೀ ಗುರುಭ್ಯೋ ನಮಃ  ಹರಿ:  ಓಂ 
ಆದ್ಯಂ ರಂಗಮಿತಿ ಪ್ರೋಕ್ತಂ ವಿಮಾನಂ ರಂಗಸಂಜ್ಞಿತಂ . ಶ್ರೀಮುಷ್ಣಂ ವೇಂಕಟಾದ್ರಿಂ ಚ ಸಾಳಗ್ರಾಮಂ ಚ ನೈಮಿಶಂ ..

ತೋಯಾದ್ರಿಂ ಪುಷ್ಕರಂ ಚೈವ ನರ ನಾರಾಯಣಾಶ್ರಮಂ .ಅಷ್ಟೌ ಮೇ ಮೂರ್ತಯಃ ಸಂತಿ ಸ್ವಯಂ ವ್ಯಕ್ತಾ ಮಹೀತಲೇ ..

ಶ್ರೀಸೂತ ಉವಾಚ .
ಶ್ರೀರುದ್ರಮುಖನಿರ್ಣೀತಮುರಾರಿಗುಣಸತ್ಕಥಾ .
ಸಂತುಷ್ಟಾ ಪಾರ್ವತೀ ಪ್ರಾಹ ಶಂಕರಂ ಲೋಕಶಂಕರಂ .. ೧..

ಶ್ರೀಪಾರ್ವತ್ಯುವಾಚ -
ಶ್ರೀಮುಷ್ಣೇಶಸ್ಯ ಮಾಹಾತ್ಮ್ಯಂ ವರಾಹಸ್ಯ ಮಹಾತ್ಮನಃ . ಶ್ರುತ್ವಾ ತೃಪ್ತಿರ್ನ ಮೇ ಜಾತಾ ಮನಃ ಕೌತೂಹಲಾಯತೇ . ಶ್ರೋತುಂ ತದ್ದೇವಮಾಹಾತ್ಮ್ಯಂ ತಸ್ಮಾದ್ವರ್ಣಯ ಮೇ ಪುನಃ .. ೨..

ಶ್ರೀಶಂಕರ ಉವಾಚ -
ಶೃಣು ದೇವಿ ಪ್ರವಕ್ಷ್ಯಾಮಿ ಶ್ರೀಮುಷ್ಣೇಶಸ್ಯ ವೈಭವಂ .
ಯಸ್ಯ ಶ್ರವಣಮಾತ್ರೇಣ ಮಹಾಪಾಪೈಃ ಪ್ರಮುಚ್ಯತೇ .
ಸರ್ವೇಷಾಮೇವ ತೀರ್ಥಾನಾಂ ತೀರ್ಥರಾಜೋಽಭಿಧೀಯತೇ .. ೩..

ನಿತ್ಯಪುಷ್ಕರಿಣೀ ನಾಮ್ನೀ ಶ್ರೀಮುಷ್ಣೇ ಯಾ ಚ ವರ್ತತೇ . ಜಾತಾ ಶ್ರಮಾಪಹಾ ಪುಣ್ಯಾ ವರಾಹಶ್ರಮವಾರಿಣಾ .. ೪..

ವಿಷ್ಣೋರಂಗುಷ್ಠಸಂಸ್ಪರ್ಶಾತ್ಪುಣ್ಯದಾ ಖಲು ಜಾಹ್ನವೀ . ವಿಷ್ಣೋಃ ಸರ್ವಾಂಗಸಂಭೂತಾ ನಿತ್ಯಪುಷ್ಕರಿಣೀ ಶುಭಾ .. ೫..

ಮಹಾನದೀಸಹಸ್ತ್ರೇಣ ನಿತ್ಯದಾ ಸಂಗತಾ ಶುಭಾ .
ಸಕೃತ್ಸ್ನಾತ್ವಾ ವಿಮುಕ್ತಾಘಃ ಸದ್ಯೋ ಯಾತಿ ಹರೇಃ ಪದಂ .. ೬..

ತಸ್ಯಾ ಆಗ್ನೇಯಭಾಗೇ ತು ಅಶ್ವತ್ಥಚ್ಛಾಯಯೋದಕೇ .
ಸ್ನಾನಂ ಕೃತ್ವಾ ಪಿಪ್ಪಲಸ್ಯ ಕೃತ್ವಾ ಚಾಪಿ ಪ್ರದಕ್ಷಿಣಂ .. ೭..

ದೃಷ್ಟ್ವಾ ಶ್ವೇತವರಾಹಂ ಚ ಮಾಸಮೇಕಂ ನಯೇದ್ಯದಿ .
ಕಾಲಮೃತ್ಯುಂ ವಿನಿರ್ಜಿತ್ಯ ಶ್ರಿಯಾ ಪರಮಯಾ ಯುತಃ .. ೮..

ಆಧಿವ್ಯಾಧಿವಿನಿರ್ಮುಕ್ತೋ ಗ್ರಹಪೀಡಾವಿವರ್ಜಿತಃ .
ಭುಕ್ತ್ವಾ ಭೋಗಾನನೇಕಾಂಶ್ಚ ಮೋಕ್ಷಮಂತೇ ವ್ರಜೇದ್ಧ್ರುವಂ .. ೯..

ಅಶ್ವತ್ಥಮೂಲೇಽರ್ಕವಾರೇ ನಿತ್ಯಪುಷ್ಕರಿಣೀತಟೇ .
ವರಾಹಕವಚಂ ಜಪ್ತ್ವಾ ಶತವಾರಂ ಜಿತೇಂದ್ರಿಯಃ .. ೧೦..

ಕ್ಷಯಾಪಸ್ಮಾರಕುಷ್ಠಾದ್ಯೈಃ ಮಹಾರೋಗೈಃ ಪ್ರಮುಚ್ಯತೇ . ವರಾಹಕವಚಂ ಯಸ್ತು ಪ್ರತ್ಯಹಂ ಪಠತೇ ಯದಿ .. ೧೧..

ಶತ್ರುಪೀಡಾವಿನಿರ್ಮುಕ್ತೋ ಭೂಪತಿತ್ವಮವಾಪ್ನುಯಾತ್ .ಲಿಖಿತ್ವಾ  ಧಾರಯೇದ್ಯಸ್ತು  ಬಾಹುಮೂಲೇ ಗಲೇಽಥ ವಾ .. ೧೨..

ಭೂತಪ್ರೇತಪಿಶಾಚಾದ್ಯಾಃ ಯಕ್ಷಗಂಧರ್ವರಾಕ್ಷಸಾಃ .
ಶತ್ರವೋ ಘೋರಕರ್ಮಾಣೋ ಯೇ ಚಾನ್ಯೇ ವಿಷಜಂತವಃ . ನಷ್ಟದರ್ಪಾ ವಿನಶ್ಯಂತಿ ವಿದ್ರವಂತಿ ದಿಶೋ ದಶ .. ೧೩..

ಶ್ರೀಪಾರ್ವತ್ಯುವಾಚ -
ತದ್ಬ್ರೂಹಿ ಕವಚಂ ಮಹ್ಯಂ ಯೇನ ಗುಪ್ತೋ ಜಗತ್ತ್ರಯೇ . ಸಂಚರೇದ್ದೇವವನ್ಮರ್ತ್ಯಃ ಸರ್ವಶತ್ರುವಿಭೀಷಣಃ .
ಯೇನಾಪ್ನೋತಿ ಚ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯಂ ತನ್ಮೇ ಬ್ರೂಹಿ ಸದಾಶಿವ .. ೧೪..

ಶ್ರೀಶಂಕರ ಉವಾಚ -
ಶೃಣು ಕಲ್ಯಾಣಿ ವಕ್ಷ್ಯಾಮಿ ವಾರಾಹಕವಚಂ ಶುಭಂ .
ಯೇನ ಗುಪ್ತೋ ಲಭೇನ್ಮರ್ತ್ಯೋ ವಿಜಯಂ ಸರ್ವಸಂಪದಂ .. ೧೫..

ಅಂಗರಕ್ಷಾಕರಂ ಪುಣ್ಯಂ ಮಹಾಪಾತಕನಾಶನಂ .
ಸರ್ವರೋಗಪ್ರಶಮನಂ ಸರ್ವದುರ್ಗ್ರಹನಾಶನಂ .. ೧೬..

ವಿಷಾಭಿಚಾರಕೃತ್ಯಾದಿ ಶತ್ರುಪೀಡಾನಿವಾರಣಂ .
ನೋಕ್ತಂ ಕಸ್ಯಾಪಿ ಪೂರ್ವಂ ಹಿ ಗೋಪ್ಯಾದ್ಗೋಪ್ಯತರಂ ಯತಃ .. ೧೭..

ವರಾಹೇಣ ಪುರಾ ಪ್ರೋಕ್ತಂ ಮಹ್ಯಂ ಚ ಪರಮೇಷ್ಠಿನೇ . ಯುದ್ಧೇಷು ಜಯದಂ ದೇವಿ ಶತ್ರುಪೀಡಾನಿವಾರಣಂ .. ೧೮..

ವರಾಹಕವಚಾದ್ಗುಪ್ತೋ ನಾಶುಭಂ ಲಭತೇ ನರಃ .
ವರಾಹಕವಚಸ್ಯಾಸ್ಯ ಋಷಿರ್ಬ್ರಹ್ಮಾ ಪ್ರಕೀರ್ತಿತಃ .. ೧೯..

ಛಂದೋಽನುಷ್ಟುಪ್ ತಥಾ ದೇವೋ ವರಾಹೋ ಭೂಪರಿಗ್ರಹಃ . ಪ್ರಕ್ಷಾಲ್ಯ ಪಾದೌ ಪಾಣೀ ಚ ಸಮ್ಯಗಾಚಮ್ಯ ವಾರಿಣಾ .. ೨೦..

ಕೃತಸ್ವಾಂಗಕರನ್ಯಾಸಃ ಸಪವಿತ್ರ ಉದಙ್ಮುಖಃ .
ಓಂ ಭೂರ್ಭುವಃಸುವರಿತಿ ನಮೋ ಭೂಪತಯೇಽಪಿ ಚ .. ೨೧..

ನಮೋ ಭಗವತೇ ಪಶ್ಚಾದ್ವರಾಹಾಯ ನಮಸ್ತಥಾ .
ಏವಂ ಷಡಂಗಂ ನ್ಯಾಸಂ ಚ ನ್ಯಸೇದಂಗುಲಿಷು ಕ್ರಮಾತ್ .. ೨೨..

ನಮಃ ಶ್ವೇತವರಾಹಾಯ ಮಹಾಕೋಲಾಯ ಭೂಪತೇ . ಯಜ್ಞಾಂಗಾಯ ಶುಭಾಂಗಾಯ ಸರ್ವಜ್ಞಾಯ ಪರಾತ್ಮನೇ .. ೨೩..

ಸ್ರವತುಂಡಾಯ ಧೀರಾಯ ಪರಬ್ರಹ್ಮಸ್ವರೂಪಿಣೇ .
ವಕ್ರದಂಷ್ಟ್ರಾಯ ನಿತ್ಯಾಯ ನಮೋಽನ್ತೈರ್ನಾಮಭಿಃ ಕ್ರಮಾತ್ .. ೨೪..

ಅಂಗುಲೀಷು ನ್ಯಸೇದ್ವಿದ್ವಾನ್ ಕರಪೃಷ್ಠತಲೇಷ್ವಪಿ .
ಧ್ಯಾತ್ವಾ ಶ್ವೇತವರಾಹಂ ಚ ಪಶ್ಚಾನ್ಮಂತ್ರ ಮುದೀರಯೇತ್ .. ೨೫..

ಓಂ ಶ್ವೇತಂ ವರಾಹವಪುಷಂ ಕ್ಷಿತಿಮುದ್ಧರಂತಂ
ಶಂಖಾರಿಸರ್ವವರದಾಭಯಯುಕ್ತಬಾಹುಂ .
ಧ್ಯಾಯೇನ್ನಿಜೈಶ್ಚ ತನುಭಿಃ ಸಕಲೈರುಪೇತಂ
ಪೂರ್ಣಂ ವಿಭುಂ ಸಕಲವಾಂಛಿತಸಿದ್ಧಯೇಽಜಂ .. ೨೬..

ವರಾಹಃ ಪೂರ್ವತಃ ಪಾತು ದಕ್ಷಿಣೇ ದಂಡಕಾಂತಕಃ .
ಹಿರಣ್ಯಾಕ್ಷಹರಃ ಪಾತು ಪಶ್ಚಿಮೇ ಗದಯಾ ಯುತಃ .. ೨೭..

ಉತ್ತರೇ ಭೂಮಿಹೃತ್ಪಾತು ಅಧಸ್ತಾದ್ವಾಯು ವಾಹನಃ .
ಊರ್ಧ್ವಂ ಪಾತು ಹೃಷೀಕೇಶೋ ದಿಗ್ವಿದಿಕ್ಷು ಗದಾಧರಃ .. ೨೮..

ಪ್ರಾತಃ ಪಾತು ಪ್ರಜಾನಾಥಃ ಕಲ್ಪಕೃತ್ಸಂಗಮೇಽವತು .
ಮಧ್ಯಾಹ್ನೇ ವಜ್ರಕೇಶಸ್ತು ಸಾಯಾಹ್ನೇ ಸರ್ವಪೂಜಿತಃ .. ೨೯..

ಪ್ರದೋಷೇ ಪಾತು ಪದ್ಮಾಕ್ಷೋ ರಾತ್ರೌ ರಾಜೀವಲೋಚನಃ . ನಿಶೀಂದ್ರಗರ್ವಹಾ ಪಾತು ಪಾತೂಷಃ ಪರಮೇಶ್ವರಃ .. ೩೦..

ಅಟವ್ಯಾಮಗ್ರಜಃ ಪಾತು ಗಮನೇ ಗರುಡಾಸನಃ .
ಸ್ಥಲೇ ಪಾತು ಮಹಾತೇಜಾಃ ಜಲೇ ಪಾತ್ವವನೀಪತಿಃ .. ೩೧..

ಗೃಹೇ ಪಾತು ಗೃಹಾಧ್ಯಕ್ಷಃ ಪದ್ಮನಾಭಃ ಪುರೋಽವತು .
ಝಿಲ್ಲಿಕಾವರದಃ ಪಾತು ಸ್ವಗ್ರಾಮೇ ಕರುಣಾಕರಃ .. ೩೨..

ರಣಾಗ್ರೇ ದೈತ್ಯಹಾ ಪಾತು ವಿಷಮೇ ಪಾತು ಚಕ್ರಭೃತ್ .
ರೋಗೇಷು ವೈದ್ಯರಾಜಸ್ತು ಕೋಲೋ ವ್ಯಾಧಿಷು ರಕ್ಷತು .. ೩೩..

ತಾಪತ್ರಯಾತ್ತಪೋಮೂರ್ತಿಃ ಕರ್ಮಪಾಶಾಚ್ಚ ವಿಶ್ವಕೃತ್ . ಕ್ಲೇಶಕಾಲೇಷು ಸರ್ವೇಷು ಪಾತು ಪದ್ಮಾಪತಿರ್ವಿಭುಃ .. ೩೪..

ಹಿರಣ್ಯಗರ್ಭಸಂಸ್ತುತ್ಯಃ ಪಾದೌ ಪಾತು ನಿರಂತರಂ .
ಗುಲ್ಫೌ ಗುಣಾಕರಃ ಪಾತು ಜಂಘೇ ಪಾತು ಜನಾರ್ದನಃ .. ೩೫..

ಜಾನೂ ಚ ಜಯಕೃತ್ಪಾತು ಪಾತೂರೂ ಪುರುಷೋತ್ತಮಃ . ರಕ್ತಾಕ್ಷೋ ಜಘನೇ ಪಾತು ಕಟಿಂ ವಿಶ್ವಂಭರೋಽವತು .. ೩೬..

ಪಾರ್ಶ್ವೇ ಪಾತು ಸುರಾಧ್ಯಕ್ಷಃ ಪಾತು ಕುಕ್ಷಿಂ ಪರಾತ್ಪರಃ .
ನಾಭಿಂ ಬ್ರಹ್ಮಪಿತಾ ಪಾತು ಹೃದಯಂ ಹೃದಯೇಶ್ವರಃ .. ೩೭..

ಮಹಾದಂಷ್ಟ್ರಃ ಸ್ತನೌ ಪಾತು ಕಂಠಂ ಪಾತು ವಿಮುಕ್ತಿದಃ . ಪ್ರಭಂಜನಪತಿರ್ಬಾಹೂ ಕರೌ ಕಾಮಪಿತಾಽವತು .. ೩೮..

ಹಸ್ತೌ ಹಂಸಪತಿಃ ಪಾತು ಪಾತು ಸರ್ವಾಂಗುಲೀರ್ಹರಿಃ .
ಸರ್ವಾಂಗಶ್ಚಿಬುಕಂ ಪಾತು ಪಾತ್ವೋಷ್ಠೌ ಕಾಲನೇಮಿಹಾ .. ೩೯..

ಮುಖಂ ತು ಮಧುಹಾ ಪಾತು ದಂತಾನ್ ದಾಮೋದರೋಽವತು .ನಾಸಿಕಾಮವ್ಯಯಃ ಪಾತು ನೇತ್ರೇ ಸೂರ್ಯೇಂದುಲೋಚನಃ .. ೪೦..

ಫಾಲಂ ಕರ್ಮಫಲಾಧ್ಯಕ್ಷಃ ಪಾತು ಕರ್ಣೌ ಮಹಾರಥಃ .
ಶೇಷಶಾಯೀ ಶಿರಃ ಪಾತು ಕೇಶಾನ್ ಪಾತು ನಿರಾಮಯಃ .. ೪೧..

ಸರ್ವಾಂಗಂ ಪಾತು ಸರ್ವೇಶಃ ಸದಾ ಪಾತು ಸತೀಶ್ವರಃ .
ಇತೀದಂ ಕವಚಂ ಪುಣ್ಯಂ ವರಾಹಸ್ಯ ಮಹಾತ್ಮನಃ .. ೪೨..

ಯಃ ಪಠೇಚ್ಛೃಣುಯಾದ್ವಾಪಿ ತಸ್ಯ ಮೃತ್ಯುರ್ವಿನಶ್ಯತಿ .
ತಂ ನಮಸ್ಯಂತಿ ಭೂತಾನಿ ಭೀತಾಃ ಸಾಂಜಲಿಪಾಣಯಃ .. ೪೩..

ರಾಜದಸ್ಯುಭಯಂ ನಾಸ್ತಿ ರಾಜ್ಯಭ್ರಂಶೋ ನ ಜಾಯತೇ . ಯನ್ನಾಮಸ್ಮರಣಾದ್ಭೀತಾಃ ಭೂತವೇತಾಳರಾಕ್ಷಸಾಃ .. ೪೪..

ಮಹಾರೋಗಾಶ್ಚ ನಶ್ಯಂತಿ ಸತ್ಯಂ ಸತ್ಯಂ ವದಾಮ್ಯಹಂ . ಕಂಠೇ ತು ಕವಚಂ ಬದ್ಧ್ವಾ ವಂಧ್ಯಾ ಪುತ್ರವತೀ ಭವೇತ್ .. ೪೫..

ಶತ್ರುಸೈನ್ಯಕ್ಷಯಪ್ರಾಪ್ತಿಃ ದುಃಖಪ್ರಶಮನಂ ತಥಾ .
ಉತ್ಪಾತದುರ್ನಿಮಿತ್ತಾದಿ ಸೂಚಿತಾರಿಷ್ಟನಾಶನಂ .. ೪೬..

ಬ್ರಹ್ಮವಿದ್ಯಾಪ್ರಬೋಧಂ ಚ ಲಭತೇ ನಾತ್ರ ಸಂಶಯಃ .
ಧೃತ್ವೇದಂ ಕವಚಂ ಪುಣ್ಯಂ ಮಾಂಧಾತಾ ಪರವೀರಹಾ .. ೪೭..

ಜಿತ್ವಾ ತು ಶಾಂಬರೀಂ ಮಾಯಾಂ ದೈತ್ಯೇಂದ್ರಾನವಧೀಕ್ಷಣಾತ್ . ಕವಚೇನಾವೃತೋ ಭೂತ್ವಾ ದೇವೇಂದ್ರೋಽಪಿ ಸುರಾರಿಹಾ .. ೪೮..

ಭೂಮ್ಯೋಪದಿಷ್ಟಕವಚಧಾರಣಾನ್ನರಕೋಽಪಿ ಚ .
ಸರ್ವಾವಧ್ಯೋ ಜಯೀ ಭೂತ್ವಾ ಮಹತೀಂ ಕೀರ್ತಿಮಾಪ್ತವಾನ್ .. ೪೯..

ಅಶ್ವತ್ಥಮೂಲೇಽರ್ಕವಾರೇ ನಿತ್ಯಪುಷ್ಕರಿಣೀತಟೇ .
ವರಾಹಕವಚಂ ಜಪ್ತ್ವಾ ಶತವಾರಂ ಪಠೇದ್ಯದಿ .. ೫೦..

ಅಪೂರ್ವರಾಜ್ಯಸಂಪ್ರಾಪ್ತಿಂ ನಷ್ಟಸ್ಯ ಪುನರಾಗಮಂ .
ಲಭತೇ ನಾತ್ರ ಸಂದೇಹಃ ಸತ್ಯಮೇತನ್ಮಯೋದಿತಂ .. ೫೧..

ಜಪ್ತ್ವಾ ವರಾಹಮಂತ್ರಂ ತು ಲಕ್ಷಮೇಕಂ ನಿರಂತರಂ .
ದಶಾಂಶಂ ತರ್ಪಣಂ ಹೋಮಂ ಪಾಯಸೇನ ಘೃತೇನ ಚ .. ೫೨..

ಕುರ್ವನ್ ತ್ರಿಕಾಲಸಂಧ್ಯಾಸು ಕವಚೇನಾವೃತೋ ಯದಿ . ಭೂಮಂಡಲಾಧಿಪತ್ಯಂ ಚ ಲಭತೇ ನಾತ್ರ ಸಂಶಯಃ .. ೫೩..

ಇದಮುಕ್ತಂ ಮಯಾ ದೇವಿ ಗೋಪನೀಯಂ ದುರಾತ್ಮನಾಂ . ವರಾಹಕವಚಂ ಪುಣ್ಯಂ ಸಂಸಾರಾರ್ಣವತಾರಕಂ .. ೫೪..

ಮಹಾಪಾತಕಕೋಟಿಘ್ನಂ ಭುಕ್ತಿಮುಕ್ತಿಫಲಪ್ರದಂ .
ವಾಚ್ಯಂ ಪುತ್ರಾಯ ಶಿಷ್ಯಾಯ ಸದ್ವೃತ್ತಾಯ ಸುಧೀಮತೇ .. ೫೫..

ಶ್ರೀಸೂತ ಉವಾಚ.
ಇತಿ ಪತ್ಯುರ್ವಚಃ ಶ್ರುತ್ವಾ ದೇವೀ ಸಂತುಷ್ಟಮಾನಸಾ .
ವಿನಾಯಕಗುಹೌ ಪುತ್ರೌ ಪ್ರಪೇದೇ ದ್ವೌ ಸುರಾರ್ಚಿತೌ .
ಕವಚಸ್ಯ ಪ್ರಭಾವೇನ ಲೋಕಮಾತಾ ಚ ಪಾರ್ವತೀ .. ೫೬..

ಯ ಇದಂ ಶೃಣುಯಾನ್ನಿತ್ಯಂ ಯೋ ವಾ ಪಠತಿ ನಿತ್ಯಶಃ . ಸ ಮುಕ್ತಃ ಸರ್ವಪಾಪೇಭ್ಯೋ ವಿಷ್ಣುಲೋಕೇ ಮಹೀಯತೇ .. ೫೭..

ಇತಿ ಶ್ರೀ ವರಾಹಕವಚಂ ಸಂಪೂರ್ಣಂ .

ಶ್ರೀ ಕೃಷ್ಣಾರ್ಪಣಮಸ್ತು 


No comments:

Post a Comment