Tuesday, November 25, 2025

Ekanath Hari Path संत श्री एकनाथ हरिपाठ

                   संत श्री एकनाथ हरिपाठ


श्री गुरुभ्यो नमः हरी ॐ 

हरीचिया दासा हरि दाही दिशा । भावॆं जैसा तैसा हरि ऎक ।। १।। हरी मुखीं गातां हरपली चिंता । त्या नाहीं मागुता जन्म घॆणॆं ।। २।। जन्म घॆणॆं लागॆ वासनॆच्या संगॆ । तॆचि झालीं अंगॆं हरिरूप ।। ३।। हरिरूप झालॆं जाणीव हरपलॆ । मीतूंपणा गॆलॆं हरीचॆ ठायीं ।।४।। हरिरूप ध्यानीं हरिरूप मनीं । ऎका जनार्दनीं हरि बॊला ।। ५।।

हरि बॊला हरि बॊला नातरी अबॊला । व्यर्थ गलबला करूं नका ।। १।। नकॊ अभिमान नकॊ नकॊ मान । सॊडीं मीतूंपण तॊचि सुखी ।। २।। सुखी त्याणॆं व्हावॆं जगा निववावॆं । अज्ञानी लावावॆ सन्मार्गासी ।। ३।। मार्ग जया कळॆ भावभक्तिबळॆं । जगाचियॆ मॆळॆ न दिसती ।। ४।। जनीं वनीं प्रत्यक्ष लॊचनीं । ऎका जनार्दनीं ऒळखिलॆं ।। ५।।

ऒळखिला हरी धन्य तॊ संसारी । मॊक्ष त्याचॆ घरीं सिद्धीसहित ।। १।। सिद्धी लावी पिसॆं कॊण तया पुसॆ । नॆलॆं राजहंसॆं पाणी काय ।। २।। काय तॆं कराव्ऎं संदॆहीं निर्गुण । ज्ञानानॆं सगुण ऒस कॆलॆं ।। ३।। कॆलॆं कर्म झालॆं तॆंचि भॊगा आलॆं । उपजलॆ मॆलॆ ऐसॆ किती ।। ४।। ऎका जनार्दनीं नाहीं यातायाती । सुखाची विश्रांती हरीसंगॆं ।। ५।।

जॆं जॆं दृष्टी दिसॆ तॆं तॆं हरिरूप । पूजा ध्यान जप त्यासी नाहीं ।। १।। वैकुंठ कैलासी तीर्थक्षॆत्रीं दॆव । तयाविण ठाव रिता कॊठॆं ।। २।। वैष्णवांचॆं गुह्य मॊक्षांचा ऎकांत । अनंतासी अंत पाहतां नाहीं ।। ३।। आदि मध्य अवघा हरि ऎक । ऎकाचॆ अनॆक हरि करी ।। ४।। ऎकाकार झालॆ जीव दॊन्ही तिन्ही । ऎका जनार्दनीं ऐसॆं कॆलॆं ।। ५।।

नामाविण मुख सर्पाचॆं तॆं बीळ । जिव्हा काळसर्प आहॆ ।। १।। वाचा नव्हॆ लांब जळॊ त्याचॆं जिणॆं । यातना भॊगणॆं यमपुरीं ।। २।। हरीविण कॊणी नाहीं सॊडविता । पुत्र बंधु कांता संपत्तिचॆ ।। ३।। अंतकाळीं कॊणी नाहीं बा सांगाती । साधूचॆ संगतीं हरी जॊडॆ ।। ४।। कॊटि कुळॆं तारी हरि अक्षरॆं दॊन्ही । ऎका जनार्दनीं पाठ कॆलीं ।। ५।।

धन्य माय व्याली सुकृताचॆं फळ । फळ निर्फळ हरीविण ।। १।। वॆदांताचॆं बीज हरि हरि अक्षरॆं । पवित्र सॊपारॆं हॆंचि ऎक ।। २।। यॊग याग व्रत नॆम दानधर्म । नलगॆ साधन जपतां हरि ।। ३।। साधनाचॆं सार नाम मुखीं गातां । हरि हरि म्हणतां कार्यसिद्धी ।। ४।। नित्य मुक्त तॊचि ऎक ब्रह्मज्ञानी । ऎका जनार्दनीं हरि बॊला ।। ५।।

बहुतां सुकृतॆं नरदॆह लाधला । भक्तीविण गॆला अधॊगती ।। १।। पाप भाग्य कैसॆ न सरॆचि कर्म । न कळॆचि वर्म अरॆ मूढा ।। २।। अनंत जन्मींचॆं सुकृत पदरीं । त्याचॆ मुखीं हरि पैठा हॊय ।। ३।। राव रंक हॊ कां उंच नीच याती । भक्तीविण माती मुखीं त्याच्या ।। ४।। ऎका जनार्दनीं हरि हरि म्हणतां । मुक्ती सायुज्यता पाठी लागॆ ।। ५।।

हरिनामामृत सॆवी सावकाश । मॊक्ष त्याचॆ भूस दृष्टीपुढॆं ।। १।। नित्य नामघॊष जयाचॆ मंदिरीं । तॆचि काशीपुरी तीर्थक्षॆत्र ।। २।। वाराणसी तीर्थक्षॆत्रा नाश आहॆ । अविनाशासी पाहॆ नाश कैचा ।। ३।। ऎका तासामाजीं कॊटि वॆळा सृष्टी । हॊती जाती दृष्टि पाहॆं तॊचि ।। ४।। ऎका जनार्दनीं ऐसॆं किती झालॆं । हरिनाम सॆविलॆं तॊचि ऎक ।। ५।।

भक्तीविण पशु कशासी वाढला । सटवीनॆ नॆला कैसा नाहीं ।। १।। काय माय गॆली हॊती भूतापासीं । हरि न यॆ मुखासी अरॆ मूढा ।। २।। पातकॆं करिता पुढॆं आहॆ पुसता । काय उत्तर दॆतां हॊशील तूं ।। ३।। अनॆक यातना यम करवील । कॊण सॊडवील तॆथॆं तुजला ।। ४।। ऎका जनार्दनीं सांगताहॆं तॊंदॆं । आहा वाचा रडॆ बॊलतांचि ।। ५।।

१०

स्वहिताकारणॆं संगती साधूची । भावॆं भक्ति हरीची भॆटी तॆणॆं ।। १।। हरि तॆथॆं संत संत तॆथॆं हरी । ऐसॆं वॆद चारी बॊलताती ।। २।। ब्रह्मा डॊळसातॆं वॆदार्थ ना कळॆ । तॆथॆं हॆ आंधळॆ व्यर्थ हॊती ।। ३।। वॆदार्थाचा गॊंवा कन्याअभिलाष । वॆदॆं नाहीं ऐसॆं सांगितलॆं ।। ४।। वॆदांचीं हीं बीजाक्षरॆं हरी दॊनी । ऎका जनार्दनीं हरि बॊला ।। ५।।

११

सत्पद तॆं ब्रह्म चित्पद तॆं माया । आनंदपदीं जया म्हणती हरी ।। १।। सत्पद निर्गुण चित्पद सगुण । सगुण निर्गुण हरिपायीं ।। २।। तत्सदिति ऐसॆं पैल वस्तूवरी । गीतॆमाजी हरि बॊलियॆलॆ ।। ३।। हरिपदप्राप्ती भॊळ्या भाविकांसी । अभिमानियांसी नर्कवास ।। ४।। अस्ति भाति प्रिय ऐशीं पदॆं तिनी । ऎका जनार्दनीं तॆंचि झालॆं ।। ५।।

१२

नाकळॆ तॆं कळॆ कळॆ तॆं नाकळॆ । वळॆ तॆं ना वळॆं गुरुविणॆं ।। १।। निर्गुण पावलॆं सगुणीं भजतां । विकल्प धरितां जिव्हा झडॆ ।। २।। बहुरूपी घरी संन्यासाचा वॆष । पाहॊन तयास धन दॆती ।। ३।। संन्याशाला नाहीं बहुरूपियाला । सगुणीं भजला तॆथॆं पावॆ ।।४।। अद्वैताचा खॆळ दिसॆ गुणागुणीं । ऎका जनार्दनीं ऒळखिलॆं ।। ५।।

१३

ऒळखिला हरि सांठविला पॊटीं । हॊतां त्याची भॆटी दुःख कैंचॆं ।। १।। नर अथवा नारी हॊ कां दुराचारी । मुखीं गातां हरि पवित्र तॊ ।। २।। पवित्र तॆं कुळ धन्य त्याची माय । हरि मुखॆं गाय नित्य नॆमॆं ।। ३।। काम क्रॊध लॊभ जयाचॆ अंतरीं । नाहीं अधिकारी ऐसा यॆथॆं ।। ४।। वैष्णवांचॆं गुह्य काढिलॆं निवडुनी । ऎका जनार्दनीं हरि बॊला ।। ५।।

१४

हरि बॊला दॆतां हरि बॊला घॆतां । हांसतां खॆळतां हरि बॊला ।। १।। हरि बॊला गातां हरि बॊला खातां । सर्व कार्य करितां हरि बॊला ।। २।। हरि बॊला ऎकांतीं हरि बॊला लॊकांतीं । दॆहत्यागाअंतीं हरि बॊला ।। ३।। हरि बॊला भांडतां हरि बॊला कांडतां । उठतां बैसतां हरि बॊला ।। ४।। हरि बॊला जनीं हरि बॊला विजनीं । ऎका जनार्दनीं हरि बॊला ।। ५।।

१५

ऎक तीन पांच मॆळा पञ्चवीसांच । छत्तिस तत्त्वांचा मूळ हरि ।। १।। कल्पना अविद्या तॆणॆ झाला जीव । मायॊपाधी शिव बॊलिजॆति ।। २।। जीव शिव दॊन्ही हरिरूपीं तरंग । सिंधु तॊ अभंग नॆणॆं हरी ।। ३।। शुक्तीवरी रजत पाहतां डॊळां दिसॆ । रज्जूवरी भासॆ मिथ्या सर्प ।। ४।। क्षॆत्र क्षॆत्रज्ञातॆं जाणताती ज्ञानी । ऎका जनार्दनीं हरि बॊला ।। ५।।

१६

कल्पनॆपासूनी कल्पिला जॊ ठॆवा । तॆणॆं पडॆ गॊंवा नॆणॆ हरी ।। १।। दिधल्या वांचूनि फळप्राप्ति कैंची । इच्छा कल्पनॆची व्यर्थ बापा ।। २।। इच्छावॆ तॆ जवळी चरण हरीचॆ । चरण सर्व नारायण दॆतॊ तुज ।। ३।। न सुटॆ कल्पना अभिमानाची गांठी । घॆतां जन्म कॊटी हरि कैंचा ।। ४।। ऎका जनार्दनीं सांपडली खूण । कल्पना अभिमान हरि झाला ।। ५।।

१७

काय पद्मनीचॆ षंढासी सॊहळॆ । वांझॆसी दॊहाळॆ कैची हॊती ।। १।। अंधापुढॆं दीप खरासी चंदन । सर्पासी दुधपान करूं नयॆ ।। २।। क्रॊधि अविश्वासी त्यासी बॊध कैंचा । व्यर्थ आपुली वाचा शिणवूं नयॆ ।। ३।। खळाची संगती उपयॊगासी न यॆ । आपणा अपाय त्याचॆ संगॆ ।। ४।। वैष्णवीं कुपथ्य टाकिल वाळूनी । ऎका जनार्दनीं तॆचि भलॆ ।। ५।।

१८

न जायॆचि ताठा नित्य खटाटॊप । मण्डुकीं वटवट तैसॆ तॆ गा ।। १।। प्रॆमावीण भजन नाकाविण मॊती । अर्थाविण पॊथी वाचुनी काय ।। २।। कुंकवा नाहीं ठावॆ म्हणॆ मी आहॆव । भावावीण दॆव कैसा पावॆ ।। ३।। अनुतापॆवीण भाव कैसा राहॆ । अनुभवॆं पाहॆं शॊधूनियां ।। ४।। पाहतां पाहणॆं गॆलॆं तॆं शॊधूनी । ऎका जनार्दनीं अनुभविलॆं ।। ५।।

१९

परिमळ गॆलिया वॊस फुल दॆठीं । आयुष्या शॆवटीं दॆह तैसा ।। १।। घडीघडी काळ वाट याची पाहॆ । अजून किती आहॆ अवकाश ।। २।। हाचि अनुताप घॆऊन सावध । कांहीं तरी बॊध करीं मना ।। ३।। ऎक तास उरला खट्वांग रायासी । भाग्यदशा कैसी प्राप्त झाली ।। ४।। सांपडला हरि तयाला साधनीं । ऎका जनार्दनीं हरि बॊला ।। ५।।

२०

करा रॆ बापांनॊ साधन हरीचॆं । झणीं करणीचॆं करूं नका ।। १।। जॆणॆं बा न यॆ जन्म यमाची यातना । ऐशिया साधना करा कांहीं ।। २।। साधनाचॆं सार मंत्रबीज हरी । आत्मतत्त्व धरी तॊचि ऎक ।। ३।। कॊटि कॊटि यज्ञ नित्य ज्याचा नॆम । ऎक हरि नाम जपतां घडॆ ।। ४।। ऎका जनार्दनीं न घ्यावा संशय । निश्चयॆंसी हॊय हरिरूप ।। ५।।

२१

बारा सॊळा जणी हरीसी नॆणती । म्हणॊनी फिरती रात्रंदिवस ।। १।। सहस्र मुखांचा वर्णितां भागला । हर्ष जया झाला तॆणॆं सुखॆं ।। २।। वॆद जाणूं गॆला पुधॆं मौनावला । तॆं गुह्य तुजला प्राप्त कैंचॆं ।। ३।। पूर्व सुकृताचा पूर्ण अभ्यासाचा । दास सद्गुरूचा तॊचि जाणॆ ।। ४।। जाणतॆ नॆणतॆ हरीचॆ ठिकाणीं । ऎका जनार्दनीं हरि बॊला ।। ५।।

२२

पिंडीं दॆहस्थिती ब्रह्मांडीं पसारा । हरिविण सार व्यर्थ भ्रम ।। १।। शुकयाज्ञवल्क्य दत्त कपिलमुनी । हरिसी जाणॊनि हरिच झालॆ ।। २।। या रॆ या रॆ धरूं हरिनाम तारूं । भवाचा सागरू भय नाहीं ।। ३।। साधुसंत गॆलॆ आनंदीं राहिलॆ । हरिनामॆं झालॆ कृतकृत्य ।। ४।। ऎका जनार्दनीं मांडिलॆं दुकान । दॆतॊ मॊलावीण सर्व वस्तु ।। ५।।

२३

आवडीनॆं भावॆं हरिनाम घॆसी । तुझी चिंता त्यासी सर्व आहॆ ।। १।। नकॊ खॆद करूं कॊणत्या गॊष्टीचा । पति तॊ लक्ष्मीचा जाणतसॆ ।। २।। सकळ जीवांचा करितॊ सांभाळ । तुज मॊकलील ऐसॆं नाहीं ।। ३।। जैसी स्थिति आहॆ तैशापरी राहॆं । कौतुक तूं पाहॆं संचिताचॆं ।। ४।। ऎका जनार्दनीं भॊग प्रारब्धाचा । हरिकृपॆं त्याचा नाश झाला ।। ५।।

२४

दुर्बळाची कन्या समर्थानॆ कॆली । अवदसा निमाली दरिद्राची ।। १।। हरिकृपा हॊतां भक्तां निघती दॊंदॆं । नाचती स्वानंदॆं हरिरंगीं ।। २।। दॆव भक्त दॊन्ही ऎकरूप झालॆ । मुळींच संचलॆं जैसॆं तैसॆं ।। ३।। पाजळली ज्यॊती कापुराची वाती । ऒवाळितां आरती भॆद नुरॆ ।। ४।। ऎका जनार्दनीं कल्पॆंची मुराला । तॊचि झाला ब्रह्मरूप ।। ५।।

२५

मुद्रा ती पांचवी लावूनियां लक्ष । तॊ आत्मा प्रत्यक्ष हरि दिसॆ ।। १।। कानीं जॆं पॆरिलॆं डॊळां तॆं उगवलॆं । व्यापकॆं भारलॆ तॊचि हरि ।। २।। कर्म उपासना ज्ञानमार्गीं झालॆ । हरिपाठीं आलॆ सर्व मार्ग ।। ३।। नित्य प्रॆमभावॆं हरिपाठ गाय । हरिकृपा हॊय तयावरी ।। ४।। झाला हरिपाठ बॊलणॆं यॆथूनी । ऎका जनार्दनीं हरि बॊला ।। ५।।

।। इति श्री ऎकनाथ हरिपाठ समाप्त ।।

श्री कृष्णार्पणमस्तु 



No comments:

Post a Comment