*DURGA KAVACHAM. NAVA दुर्गा कवच:

                               दुर्गा कवच:

ಕವಚ ಎಂದರೆ ರಕ್ಷಣಾತ್ಮಕ ಗುರಾಣಿ, ಇದು ವ್ಯಕ್ತಿಯ ದೇಹದ ಸುತ್ತಲೂ ಒಂದು ರೀತಿಯ ಹೊದಿಕೆಯನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸುತ್ತದೆ, ಇದರಿಂದಾಗಿ ನಕಾರಾತ್ಮಕ ಶಕ್ತಿಗಳ ಬಾಹ್ಯ ದಾಳಿಯಿಂದ ಅವನನ್ನು ರಕ್ಷಿಸುತ್ತದೆ.

ದೇವಿ ಕವಚದಲ್ಲಿ, ಮಾತೃದೇವತೆಯ ವಿವಿಧ ಹೆಸರುಗಳನ್ನು ಜಪಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ, ಇದು ದೇಹದ ಸುತ್ತಲೂ ಕವಚವನ್ನು ರಚಿಸುತ್ತದೆ.  ನವರಾತ್ರಿಯ ಒಂಬತ್ತು ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ದೇವಿ ಕವಚದ ಆಚರಣೆಗೆ ವಿಶೇಷ ಮಹತ್ವವಿದೆ.
     ದೇವಿ ಕವಚವನ್ನು ಪಠಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗದಿದ್ದಲ್ಲಿ, ಅದನ್ನು ಎಚ್ಚರಿಕೆಯಿಂದ ಆಲಿಸುವುದು ಸಕಾರಾತ್ಮಕ ಪರಿಣಾಮವನ್ನು ಬೀರುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಅದು ಕೇಳುಗರನ್ನು ಊರ್ಧ್ವಗಾಮಿಗಳನ್ನಾಗಿ (ಮೇಲಕ್ಕೆ ಚಲಿಸುವಂತೆ)ಮಾಡುತ್ತದೆ.
ದೇವಿ ಮಾಹಾತ್ಮ್ಯದಲ್ಲಿ ದುರ್ಗಾ ಮಾತೆಯ ಮಹಿಮೆಯನ್ನು ವಿವರಿಸಲಾಗಿದೆ.  ಅರ್ಗಲ ಸ್ತೋತ್ರ, ದುರ್ಗಾ ಕವಚ ಮತ್ತು ಕೀಲಕ ಸ್ತೋತ್ರ ಇದರ ಭಾಗವಾಗಿದ್ದು, ದುರ್ಗಾ ಕವಚದ ನಂತರ ಮತ್ತು ಕೀಲಕ ಸ್ತೋತ್ರದ ಮೊದಲು ಅರ್ಗಲ ಸ್ತೋತ್ರವನ್ನು ಪಠಿಸಬೇಕು ಎಂದು ನಂಬಲಾಗಿದೆ.  ದೇವಿ ಮಾಹಾತ್ಮ್ಯದ ಅಡಿಯಲ್ಲಿ ಪಠಿಸುವ ಸ್ತೋತ್ರವು ಅತ್ಯಂತ ಮಂಗಳಕರ ಮತ್ತು ಪ್ರಯೋಜನಕಾರಿಯಾಗಿದೆ.  ನವರಾತ್ರಿಯಲ್ಲಿ ದೇವಿಯ ಆರಾಧನೆ ಮತ್ತು ಸಪ್ತಶತಿ ಪಾರಾಯಣದೊಂದಿಗೆ ಈ ಸ್ತೋತ್ರವನ್ನು ಪಠಿಸಬೇಕು.

श्री गुरूभ्यो नमः.  हरी ॐ 

॥अथ श्री देव्याः कवचम्॥
ॐ अस्य श्रीचण्डी कवचस्य ब्रह्मा ऋषिः, अनुष्टुप् छन्दः, 
चामुण्डा देवता, अङ्ग न्यासोक्त मातरो बीजम्, दिग्बन्ध देवता स्तत्त्वम्, श्रीजगदम्बा प्रीत्यर्थे सप्तशती पाठाङ्गत्वेन जपे विनियोगः।
ॐ नमश्‍चण्डिकायै॥
मार्कण्डेय उवाच
यद्‌गुह्यं परमं लोके सर्वरक्षा करं नृणाम्।
यन्न कस्य चिदाख्यातं तन्मे ब्रूहि पितामह॥१॥
ब्रह्मोवाच 
अस्ति गुह्यतमं विप्र सर्वभूतोप कारकम्।
देव्यास्तु कवचं पुण्यं तच्छृणुष्व महामुने॥२॥
प्रथमं शैलपुत्री च द्वितीयं ब्रह्मचारिणी।
तृतीयं चन्द्रघण्टेति कूष्माण्डेति चतुर्थकम् ॥३॥
पञ्चमं स्कन्दमातेति षष्ठं कात्यायनीति च।
सप्तमं कालरात्री च महागौरीति चाष्टमम्॥४॥
नवमं सिद्धिदात्री च नवदुर्गाः प्रकीर्तिताः।
उक्तान्ये तानि नामानि ब्रह्मणैव महात्मना॥५॥
अग्निना दह्य मानस्तु शत्रु मध्ये गतो रणे।
विषमे दुर्गमे चैव भयार्ताः शरणं गताः॥६॥
न तेषां जायते किंचिद शुभं रणसंकटे।
नापदं तस्य पश्यामि शोक दुःख भयं न हि॥७॥
यैस्तु भक्त्या स्मृता नूनं तेषां सिद्धि प्रजायते।
ये त्वां स्मरन्ति देवेशि रक्षसे तान्न संशयः॥८॥
प्रेतसंस्था तु चामुण्डा वाराही महिषासना।
ऐन्द्री गज समारुढ़ा वैष्णवी गरुड़ासना॥९॥
माहेश्‍वरी वृषारुढ़ा कौमारी शिखि वाहना।
ब्राह्मी हंस समारुढ़ा सर्वाभरण भूषिता॥११॥
नाना भरणौ शोभाढ्या | नाना रत्नो पशोभिताः॥१२॥
दृश्यन्ते रथमारुढ़ा देव्यः क्रोध समाकुलाः।
शङ्खं चक्रं गदां शक्तिं हलं च मुसला युधम्॥१३॥
खेटकं तोमरं चैव परशुं पाशमेव च।
कुन्तायुधं त्रिशूलं च शार्ङ्गमायुधमुत्तमम्॥१४॥
दैत्यानां देह नाशाय भक्तानाम अभ्याय च।
धारयन्त्या युधानीत्थं देवानां च हिताय वै॥१५॥
महाबले महोत्साहे ।महा भय विनाशिनि॥१६॥
त्राहि मां देवि दुष्प्रेक्ष्ये शत्रूणां भय वर्धिनि।
प्राच्यां रक्षतु मामैन्द्री आग्नेय्याम् अग्निदेवता॥१७॥
दक्षिणेऽवतु वाराही नैर्ऋत्यां खड्ग धारिणी।
प्रतीच्यां वारुणी रक्षेद् वायव्यां मृग वाहिनी॥१८॥
उदीच्यां रक्ष कौबेरी ऐशान्यां शूल धारिणी।
ऊर्ध्वं ब्रह्माणि मे रक्षे दधस्ताद् वैष्णवी तथा॥१९॥
एवं दश दिशो रक्षे च्चामुण्डा शव वाहना।
जया मे चाग्रतः स्तातु विजयाः स्तातु पृष्ठतः॥२०॥
अजिता वाम पार्श्वे तु दक्षिणे चा पराजिता।
शिखामेद्योतिनि रक्षेद उमा मूर्ध्नि व्यवस्थिता॥२१॥
मालाधरी ललाटे च भ्रुवौ रक्षेद् यशस्विनी।
त्रिनेत्रा च भ्रुवोर्मध्ये यम घण्टा च नासिके॥२२॥
शङ्खिनी चक्षुषो र्मध्ये श्रोत्रयोर्द्वार वासिनी।
कपोलौ कालिका रक्षे त्कर्णमूले तु शांकरी॥२३॥
नासिकायां सुगन्धा च उत्तरोष्ठे च चर्चिका।
अधरे चा मृतकलायां जिह्वायां च सरस्वती॥२४॥
दन्तान् रक्षतु कौमारी कण्ठ मध्येतु चण्डिका।
घण्टिकां चित्रघण्टा च महामाया च तालुके ॥२५॥
कामाक्षी चिबुकं रक्षेद् वाचं मे सर्व मङ्गला।
ग्रीवायां भद्रकाली च पृष्ठवंशे धनुर्धरी॥२६॥
नीलग्रीवा बहिःकण्ठे नलिकां नल कूबरी।
खड्ग्धारिन्यु भौ स्कन्धो बाहो मे वज्र धारिणी॥२७॥
हस्त योर्दण्डिनी रक्षेद् अम्बिका चाङ्गुली स्त्था।
नखाञ्छूलेश्‍वरी रक्षे त्कुक्षौ रक्षे नलेश्‍वरी॥२८॥
स्तनौ रक्षे न्महालक्ष्मी मनः शोक विनाशिनी।
हृदय्म् ललिता देवी उदरम शूल धारिणी॥२९॥
नाभौ च कामिनी रक्षेद् । गुह्यं गुह्येश्‍वरी तथा ॥३०॥
कट्यां भगवती रक्षे ज्जानुनी विन्ध्य वासिनी 
भूत नाथा च मे ड्रम्मे ऊरू महि शव वाहिनी।
जङ्घे महाबला प्रोक्ता सर्वकाम प्रदायिनी ॥३१॥
गुल्फयो र्नारसिंही च पादौ च नित तेजसी।
पादाङ्गुलीषु श्री रक्षे त्पादाधस्तल वासिनी॥३२॥
नखान् दंष्ट्राकराली च केशां श्‍चैवोर्ध्व केशिनी।
रोम कूपेषु कौबेरी त्वचं वागीश्‍वरी तथा॥३३॥
रक्तमज्जा वसा मांसान्  अस्थि मेदांसि पार्वती।
अन्त्राणि कालरात्रिश्‍च पित्तं च मुकुटेश्‍वरी॥३४॥
पद्मावती पद्मकोशे कफे चूड़ा मणिस्तथा।

ज्वालामुखी नखज्वाला अभेद्या सर्वसंधिषु॥३५॥
शुक्रं ब्रह्माणि मे रक्षेच्छायां छत्रेश्‍वरी तथा।
अहंकारं मनो बुद्धिं रक्षमे धर्मचारिणी॥३६॥
प्राणापानौ तथा व्यानम समानोदानमेव च।
यश्तकीर्तिं च लक्ष्मी च सदा रक्षतु वैष्णवी  
गोत्रमिन्द्राणि मे रक्षेत्पशून्मे रक्ष चण्डिके।
पुत्रान् रक्षे न्महालक्ष्मी र्भार्यां रक्षतु भैरवी॥४०॥
मार्गं क्षेमकरी रक्षेत । विजया सर्वतः स्थिता॥४१॥
रक्षाहीनं तु यत्स्थानं वर्जितं कवचेन तु।
तत्सर्वं रक्ष मे देवि जयन्ती पाप नाशिनी॥४२॥
पदमेकं न गच्छेत्तु यदीच्छे शुभ आत्मन:।
कवचे नावृतो नित्यं यत्र यत्रार्थी गच्छति॥४३॥
तत्र तत्रार्थ लाभश्‍च विजयः सार्व कामिकः।
यं यं कामयते कामं तं तं प्राप्नोति निश्‍चितम्।
परमैश्‍वर्यमतुलं प्राप्स्यते भूतले पुमान्॥४४॥
निर्भयो जायते मर्त्यः संग्रामेष्वपराजितः।
त्रैलोक्ये तु भवेत्पूज्यः कवचेनावृतः पुमान्॥४५॥
इदं तु देव्याः कवचं देवानामपि दुर्लभम् ।
यः पठेत्प्रयतो नित्यं त्रिसन्ध्यं श्रद्धयान्वितः॥४६॥
दैवी कला भवेत्तस्य त्रैलोक्येप पराजितः।
जीवेद् वर्षशतं साग्रम् अपमृत्यु विवर्जितः। ४७॥
नश्यन्ति व्याधयः सर्वे लूता विस्फोटकादयः।
स्थावरं जङ्गमं वापि कृत्रिमं चापि यद्विषम्॥४८॥
आभिचाराणि सर्वाणि मन्त्र यन्त्राणि भूतले।
भूचराः खेचराश्‍चैव जलजा श्‍चोपदेशिकाः॥४९॥
सहजाः कुलजा मालाः शाकिनी डाकिनी तथा।
अन्तरिक्ष चरा घोरा डाकिन्यश्‍च महाबलाः॥५०॥
ग्रहभूत पिशाचाश्‍च यक्ष गन्धर्व राक्षसाः।
ब्रह्मराक्षस वेतालाः कूष्माण्डा भैरवादयः ॥५१॥
नश्यन्ति दर्शनात्तस्य कवचे हृदि संस्थिते।
मानो न्नतिर्भवेद् राज्ञस्ते जोवृद्धिकरं परम्॥५२॥
यशसा वर्धते सोऽपि कीर्ति मण्डित भूतले।
जपेत्सप्तशतीं चण्डीं कृत्वा तु कवचं पुरा॥५३॥
यावद्भूमण्डलं धत्ते सशैल वनकाननम्।
ताव त्तिष्ठति मेदिन्यां संततिः पुत्र पौत्रिकी॥५४॥
देहान्ते परमं स्थानं यत्सुरै रपि दुर्लभम्।
प्राप्नोति पुरुषो नित्यं महामाया प्रसादतः॥५५॥
लभते परमं रुपं शिवेन सह मोदते॥ॐ॥ कर५६॥

इति देव्याः दुर्गा कवचं सम्पूर्णम्।

श्री अर्गला स्तोत्रं 

श्री कीलक स्तोत्रं