VISHNU SUKTAM I. ಶ್ರೀವಿಷ್ಣುಸೂಕ್ತಮ್. ೧. श्री विष्णू सूक्तं १

                         ಶ್ರೀವಿಷ್ಣುಸೂಕ್ತಮ್ 

ಶ್ರೀ ಗುರುಭ್ಯೋ ನಮಃ. ಹರಿ: ಓಂ 

ಓಂ ವಿಷ್ಣೋರ್ನುಕಂ ವೀರ್ಯಾಣಿ ಪ್ರವೋಚಂ ಯಃ ಪಾರ್ಥಿವಾನಿ ವಿಮಮೇ ರಜಾꣳಸಿ ಯೋ ಅಸ್ಕಭಾ ಯದುತ್ತರꣳ ಸಧಸ್ಥಂ ವಿಚಕ್ರಮಾಣಸ್ತ್ರೇ ಧೋರುಗಾಯೋ ವಿಷ್ಣೋರರಾಟಮಸಿ ವಿಷ್ಣೋಃ ಪೃಷ್ಠಮಸಿ ವಿಷ್ಣೋಃ ಶ್ನಪ್ತ್ರೇಸ್ಥೋ ವಿಷ್ಣೋಸ್ಸ್ಯೂರಸಿ ವಿಷ್ಣೋರ್ಧ್ರುವಮಸಿ ವೈಷ್ಣವಮಸಿ ವಿಷ್ಣವೇ ತ್ವಾ॥ 1

ತದಸ್ಯ ಪ್ರಿಯಮಭಿಪಾಥೋ ಅಶ್ಯಾಮ್। ನರೋ ಯತ್ರ ದೇವಯವೋ ಮದನ್ತಿ। ಉರುಕ್ರಮಸ್ಯ ಸ ಹಿ ಬನ್ಧುರಿತ್ಥಾ। ವಿಷ್ಣೋಃ ಪದೇ ಪರಮೇ ಮಧ್ವ ಉತ್ಥ್ಸಃ। ಪ್ರತದ್ವಿಷ್ಣು ಸ್ಸ್ತವತೇ ವೀರ್ಯಾಯ। ಮೃಗೋ ನ ಭೀಮಃ ಕುಚರೋ ಗಿರಿಷ್ಠಾಃ। ಯಸ್ಯೋರುಷು ತ್ರಿಷುವಿಕ್ರಮಣೇಷು। ಅಧಿಕ್ಷಿಯನ್ತಿ ಭುವನಾನಿ ವಿಶ್ವಾ। ಪರೋ ಮಾತ್ರಯಾ ತನುವಾ ವೃಧಾನ। ನ ತೇ ಮಹಿತ್ವಮನ್ವಶ್ನುವನ್ತಿ॥ 2

ಉಭೇ ತೇ ವಿದ್ಮ ರಜಸಿ ಪೃಥಿವ್ಯಾ ವಿಷ್ಣೋ ದೇವತ್ವಮ್। ಪರಮಸ್ಯ ವಿಥ್ಸೇ। ವಿಚಕ್ರಮೇ ಪೃಥಿವೀಮೇಷ ಏತಾಮ್। ಕ್ಷೇತ್ರಾಯ ವಿಷ್ಣುರ್ಮನುಷೇ ದಶಸ್ಯನ್। ಧ್ರುವಾಸೋ ಅಸ್ಯ ಕೀರಯೋ ಜನಾಸಃ।  ಉರುಕ್ಷಿತಿꣳ ಸುಜನಿಮಾಚಕಾರ । ತ್ರಿರ್ದೇವಃ ಪೃಥಿವೀಮೇಷ ಏತಾಮ್ । ವಿಚಕ್ರಮೇ ಶತರ್ಚಸಂ ಮಹಿತ್ವಾ। ಪ್ರವಿಷ್ಣುರಸ್ತು ತವ ಸಸ್ತವೀಯಾನ್ । ತ್ವೇಷꣳಹ್ಯಸ್ಯ ಸ್ಥವಿರಸ್ಯ ನಾಮ॥ 3

ಅತೋ ದೇವಾ ಅವನ್ತುನೋ ಯತೋ ವಿಷ್ಣುರ್ವಿಚಕ್ರಮೇ। ಪೃಥಿವ್ಯಾಸ್ಸಪ್ತ ಧಾಮಭಿಃ। ಇದಂ ವಿಷ್ಣುರ್ವಿಚಕ್ರಮೇ ತ್ರೇಧಾ ನಿದಧೇಪದಮ್। ಸಮೂಢಮಸ್ಯ ಪಾꣳಸುರೇ। ತ್ರಿಣಿ ಪದಾ ವಿಚಕ್ರಮೇ ವಿಷ್ಣುರ್ಗೋಪಾ ಅದಾಭ್ಯಃ।  ತತೋ ಧರ್ಮಾಣಿ ಧಾರಯನ್। ವಿಷ್ಣೋಃ ಕರ್ಮಾಣಿ ಪಶ್ಯತ ಯತೋ ವ್ರತಾನಿ ಪಸ್ಪಶೇ। ಇನ್ದ್ರಸ್ಯಯುಜ್ಯಸ್ಸಕಾ॥ 4

ತದ್ವಿಷ್ಣೋಃ ಪರಮಂ ಪದꣳ ಸದಾ ಪಶ್ಯನ್ತಿ ಸೂರಯಃ। ದಿವೀವ ಚಕ್ಷುರಾತತಮ್। ತದ್ವಿಪ್ರಾಸೋ ವಿಪನ್ಯವೋ ಜಾಗೃವಾꣳಸಸ್ಸಮಿನ್ಧತೇ। ವಿಷ್ಣೋರ್ಯತ್ಪರಮಂ ಪದಮ್। ಪರ್ಯಾಪ್ತ್ಯಾ ಅನನ್ತರಾಯಾಯ ಸರ್ವಸ್ತೋಮೋಽತಿ ರಾತ್ರ ಉತ್ತಮ ಮಹರ್ಭವತಿ ಸರ್ವಸ್ಯಾಪ್ತ್ಯೈ  ಸರ್ವಸ್ಯ ಜಿತ್ಯೈ ಸರ್ವಮೇವ ತೇನಾಪ್ನೋತಿ ಸರ್ವಂ ಜಯತಿ॥ 5

॥ ಓಂ ಶಾನ್ತಿಃ ಶಾನ್ತಿಃ ಶಾನ್ತಿಃ ॥

श्रीविष्णुसूक्तम् १

(स्वराङ्कनविरहितम्)

ॐ विष्णोर्नुकं वीर्याणि प्रवोचं यः पार्थिवानि

विममे रजाꣳसि यो अस्कभायदुत्तरꣳ सधस्थं

विचक्रमाणस्त्रेधोरुगायो विष्णोरराटमसि विष्णोः

पृष्ठमसि विष्णोः श्नप्त्रेस्थो विष्णोस्स्यूरसि

विष्णोर्ध्रुवमसि वैष्णवमसि विष्णवे त्वा॥

तदस्य प्रियमभिपाथो अश्याम्। नरो यत्र देवयवो

मदन्ति। उरुक्रमस्य स हि बन्धुरित्था। विष्णोः पदे

परमे मध्व उत्थ्सः। प्रतद्विष्णुस्स्तवते वीर्याय। मृगो

न भीमः कुचरो गिरिष्ठाः। यस्योरुषु त्रिषु

विक्रमणेषु। अधिक्षियन्ति भुवनानि विश्वा। परो मात्रया

तनुवा वृधान। न ते महित्वमन्वश्नुवन्ति॥

उभे ते विद्म रजसि पृथिव्या विष्णो देवत्वम्। परमस्य

विथ्से। विचक्रमे पृथिवीमेष एताम्। क्षेत्राय विष्णुर्मनुषे

दशस्यन्। ध्रुवासो अस्य कीरयो जनासः।  उरुक्षितिꣳ

सुजनिमाचकार । त्रिर्देवः पृथिवीमेष एताम् ।

विचक्रमे शतर्चसं महित्वा। प्रविष्णुरस्तु

तवसस्तवीयान् । त्वेषꣳह्यस्य स्थविरस्य नाम॥

अतो देवा अवन्तुनो यतो विष्णुर्विचक्रमे। पृथिव्यास्सप्त

धामभिः। इदं विष्णुर्विचक्रमे त्रेधा निदधे

पदम्। समूढमस्य पाꣳसुरे। त्रिणि पदा विचक्रमे

विष्णुर्गोपा अदाभ्यः।  ततो धर्माणि धारयन्। विष्णोः

कर्माणि पश्यत यतो व्रतानि पस्पशे। इन्द्रस्य

युज्यस्सका॥

तद्विष्णोः परमं पदꣳ सदा पश्यन्ति सूरयः। दिवीव

चक्षुराततम्। तद्विप्रासो विपन्यवो जागृवाꣳ

सस्समिन्धते। विष्णोर्यत्परमं पदम्। पर्याप्त्या

अनन्तरायाय सर्वस्तोमोऽति रात्र उत्तम महर्भवति

सर्वस्याप्त्यै सर्वस्य जित्यै सर्वमेव तेनाप्नोति सर्वं

जयति॥

॥ ॐ शान्तिः शान्तिः शान्तिः ॥